فعلا
روحانی
از تهران
و ترامپ
از یکسو
و وزیر
امور
خارجه اش
از سوی
دیگر از
واشنگتن
گفتگوی
غیر
مستقیم
را شروع
کرده
اند. حتی
رسانه
های
جنجال
آفرین و
طالب
جنگی
مانند
کیهان هم
بتدریج
فهمیده
اند که
باد از
جهت
مذاکره
می وزد
نه از
جبهه
جنگ! یک
ماه کامل
دهان
روزه بر
سر سفره
مذاکره
باز شد.
آیا آن
اختیاراتی
که
روحانی
خواهان
آن شده
بود، با
شرایطی
در خفا
به او
داده شده
است؟
روحانی
در اخرین
دیدار
رمضانی
خود با
شماری از
اساتید و
پزشکان
گفت:
«به
عنوان
نماینده
ملت
ایران
اعلام
میکنم
که در
این مقطع
و تا
زمانی که
دشمن از
اقدامات
خود
پشیمان
نشود
راهی جز
ایستادگی
و مقاومت
نداریم و
دشمن
بدون
تردید
اگر
واقعا
متوجه
شود که
راهی که
انتخاب
کرده
اشتباه و
ناصحیح
بوده
است، آن
روز
میتوان
پای میز
مذاکره
هم نشست
و هر
مسألهای
را برطرف
کرد.
آمریکا
برای
مذاکره
باید از
طریق
احترام
وارد شود
و در
داخل
کشور نیز
باید به
جایگاه و
منزلتهای
اجتماعی
ضمن وجود
اختلاف
سلیقه،
احترام
بگذاریم.»
در فاصله
اندکی،
پمپئو
وزیر
خارجه
امریکا
که
بیانیه
12 ماده
ای تسلیم
ایران و
نشستن
پای میز
مذاکره
برای
قبول این
تسلیم را
قرائت
کرده
بود،
اعلام
کرد:
« آمریکا
آماده
مذاکره
بدون پیش
شرط با
ایران
است اما
به این
شرط که
ایران
مانند
«یک کشور
عادی»
رفتار
کند.»
در همین
ارتباط
گزارش
اجلاس
۲۰۱۹
"بیلدربرگ"
را در
همین
شماره
پیک نت
بخوانید. |