ايران  

        www.pyknet.net

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

31 اردیبهشت  1398

  pyknet100@gmail.com

 
 
 

یادداشت سردبیری

موافقان ومخالفان جنگ

در داخل و خارج از کشور!

 
 
 
 
 

چه کسانی طالب جنگ هستند؟ شک نیست که مردم ایران بشدت مخالف جنگند. بخشی از حاکمیت که دولت نیز در آن قرار دارد، طالب جنگ نیست. رهبر جمهوری اسلامی به نعل و به میخ می زند تا فرماندهان سپاه و طرفداران جنگ را راضی نگهدارد و ضمنا  زیر عبائی با جنگ مخالفت می کند زیرا از عواقب آن، بدرستی وحشت دارد. ضمن آن که بهرحال باید تمایل متحدان استراتژیکی مانند روسیه و چین را هم در نظر بگیرد. آنها نیز طرفدار مذاکره و پرهیز از جنگ هستند.

در امریکا، آنگونه که ادعا می شود، ترامپ طرفدار جنگ نیست و از فشار بیشتر بر گلوی اقتصادی ایران و فروپاشی و جنگ داخلی در ایران حمایت می کند. هستند در اطراف او در کاخ سفید کسانی که تمایل اسرائیل برای جنگ را دنبال می کنند.

از امریکا که بیرون می آئیم، میرسیم به منطقه. اسرائیل طرفدار جنگ است اما با پیش انداختن امریکا، برخی کشورهای خلیج فارس نیز بدشان نمی آید ضربه مهلک نظامی به ایران وارد آید. آنها نیز چشم امید به امریکا و تا حدودی اسرائیل دارند و برای خود سهم کوچکی از جنگ را در نظر گرفته اند.

می رسیم به موافقان و مخالفان غیر حکومتی جنگ در داخل و خارج. طیف معروف به سلطنت طلب با جنگ موافقند زیرا فکر می کنند دوباره نوبت حکومت به آنها خواهد رسید. رقیب آنها در این رویا مجاهدین خلق هستند که روی پیاده نظام خود در کنار ارتش امریکا حساب باز کرده اند. تلویزیون های فارسی زبان خارج از کشور منعکس کننده همین تمایل هستند. برخی احزاب و گروه های سیاسی مدعی چپ و یا راست خارج از کشور که فعالیتشان درحد بیانیه صادر کردن است هم یکی به نعل می زنند و یکی به میخ تا ببینند چه پیش می آید تا با باد همراه شوند.

تقریبا همین وضع در داخل کشور نیز میان احزاب و گروه های سیاسی و بویژه مطبوعات و سایت های خبری منعکس کننده نظرات آنها وجود دارد. در کنار بخشی از فرماندهان سپاه که جنگ را موهبتی برای قبضه کامل حکومت میدانند و پادوها و پیاده نظام های مطبوعاتی و سازمانی آنها (نظیر کیهان و گروه عماریون و ...) رسانه ها و گروه هائی نیز هستند که بدشان نمی آید ضربه ای نظامی بر ایران و به خیال خودشان بر حاکمیت وارد آید. آنها اغلب پشت روسیه ستیزی سنگر گرفته اند. کافی است مطالب آنها در این روزها با دقت خوانده و دنبال شود تا دلیل این سنگر بندی آشکار شود. یعنی ستیز با متحدی که فعلا اگر در صحنه نباشد، امریکا بدش نمی آید تجربه اشغال افغانستان و عراق و لیبی را با ایران تکرار کند. چنان که در باره سوریه هم آغاز کرد اما روسیه سینه سپر کرد و اجازه نداد.

با توجه به آنچه در بالا نوشته شد، و موضع قاطع ما علیه جنگ نیز در آن آشکار است، جنگ اصلی فعلا در خود حکومت و مخالفان حکومت جریان دارد تا جنگ با امریکا.

شاید عده ای از این صراحت بیان خوششان نیآید و مخالفت با جنگ را حمایت از جمهوری اسلامی تلقی کنند، اما چه باک؟ واقعیت را باید گفت و نوشت و سیاست ملی و مردمی یعنی همین!

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet


 پیک نت 31 اردیبهشت

 
 

اشتراک گذاری: