|
نابودی کارخانه تولید روغن نباتی "نرگس شیراز" یک نمونه از
صدها نمونه خصوصی سازی، رانت خواری و نابودی تولید داخلی است
که بتدریج از پایان جنگ ایران وعراق و در دولت هاشمی رفسنجانی
با عنوان برنامه "تعدیل اقتصادی" آغاز شد. خاتمی در دوران 8
ساله ریاست جمهوری خود، با الگو قرار دادن دولت میرحسین موسوی
در دوران جنگ، تا حدودی توانست ادامه این کار را متوقف کند اما
با روی کار آمدن احمدی نژاد، رانت خواران اسب مراد را سوار
شدند و به سنگر تولید داخلی یورش بردند. در همان آغاز دولت
احمدی نژاد رهبر موتلفه "عسگراولادی" و رهبر "انجمن اسلامی
مهندسان" "باهنر" که متحد حزب موتلفه اسلامی بود با روزنامه
رسالت مصاحبه کرده و اعلام کردند که ما باندازه کافی نفت داریم
و با پول آن میتوانیم محصولاتی با کیفتی بهتر از کیفیت تولید
داخلی جنس از خارج وارد کنیم. و چنین کردند و در میدان نفت
بشکه ای 100 دلار دوران احمدی نژاد اسب مراد را تازاندند.
کارخانه ها با سند سازی و زدوبند و رانت بازی به "خودی" ها
داده شد و این خودی ها که بیگانه را تولید و میهن بودند،
کارخانه های را به ورشکستگی کشاندند، وسائل آن ها را فروختند و
در پایان هم زمین کارخانه ها را فروختند و دربرخی از آنها برج
ها بالا رفت. این فاجعه محصول مشترک هاشمی و خامنه ای (رئیس
جمهور و رهبر جانشین) پس از پایان جنگ و تحقق نظر آقای خامنه
ای برای تقویت بخش خصوصی در برابر بخش دولتی بود. اصل 44 قانون
اساسی به همین دلیل با فرمان رهبر تغییر ماهیت داد و بخش دولتی
از سه اصل (تعاونی، دولتی، خصوصی) عملا حذف شد. آقای خامنه ای
پس از رسیدن به رهبری رسما گفت که از ابتدا و در همان مجلس
تدوین قانون اساسی با این اصل مخالف بوده است. از نیمه های
دوران رهبری 30 ساله آقای خامنه ای، سپاه نیز وارد میدان تجارت
و تصاحب کارخانه ها شد و فاجعه با تفنگ ادامه یافت و در کنار
درختی که دیگر تناور شده بود، شاخه هائی روئید بنام "دور زدن
تحریم ها"، تاسیس بانک های خصوصی، تاسیس موسسه های اعتباری که
برگ های این شاخه ها نقدینگی، ویلاهای افسانه ای گیلان و
مازندران، قصرهای افسانه ای در شمال تهران (از جمله لواسان)،
اختلاف طبقاتی تاریخی در کشور و... بود. در اواسط دولت دوم
احمدی نژاد، رهبر جمهوری اسلامی در یکی از جلساتش با قوای سه
گانه، با اشاره به دوران دولت میرحسین موسوی و پافشاری او در
میزگردهای انتخاباتی 88 برای ادامه همان سمت گیری اقتصادی 10
سال اول پس از انقلاب 57 گفت«الان که تولید را میدهیم بدست
دولتی ها (منظور سپاه بود)، یعنی همان نظری که برخی ها (موسوی)
داشتند!» ایشان سپاه را دولت و واگذاری کارخانه ها به سپاه و
برگماری فرماندهان سپاه در واحدهای تولیدی را اقتصاد دولتی
معرفی کرد. بعدها روحانی اصطلاح دقیق "خصولتی" را اختراع کرد
که اشاره اش به همین فاجعه بود. در ادامه همین فاجعه است که دو
خیز دولت روحانی برای تاسیس وزارت بازرگانی و در اختیار گرفتن
کنترل واردات و صادرات کشور با سد عبورناپذیر شورای نگهبان
روبرو شد و هر دوبار این لایحه به مجلس بازگردانده شد و در
مجلس کنونی (یازدهم) هم که کوچکترین اشاره به آن تاکنون نشده
است.
فاجعه روغن نباتی نرگس شیراز، یک سرگذشت از صدهاه سرگذشت است!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 21
فوریه 2021 |
