هیچ گزارش رسمی در باره آن یک هفته ای که در
آبان
ماه 98 اینترنت را در ایران بکلی قطع و شورش مردم را سرکوب
کردند منتشر نشده است. حتی فیلم های چندانی که صحنه های سرکوب
را نشان بدهد توسط مردم گرفته نشده است که ظاهرا مجال و فرصتی
برای عکس و فیلم نبوده است. رگبار بوده و فرار از خیابانها. یک
هفته پس از سرکوب که اینترنت کم کم راه افتاد، دیگر نه خونی در
خیابانها بود و نه جای گلوله ای بر در و دیوارها. حکومت علیرغم
همه فشارهائی که بر آن از خارج و داخل وارد شد تا بلکه آمار
کشته شدگان را اعلام کند، زیر بار انتشار این آمار نرفت.
ارقامی بصورت حدس و گمان مطرح کردند و وعده انتشارگزارش را هم
دادند اما منتظر زمان ماندند تا فراموشی بر هوشیاری غلبه کند و
این واقعه نیز مانند وقایع بسیاری بدست فراموشی سپرده شود. در
خارج اما، آمارهائی منتشر شد که تا 1500 کشته و حتی بیشتر را
شامل می شد. بدین ترتیب است که معلوم نیست در آن یک هفته در
تهران چه گذشت. اخیرا برخی فرماندهان ارتش درباره آن روزها
اظهار نظر کرده و گفته اند که ما هم در کنار سپاه و نیروی
انتظامی در صحنه سرکوب بودیم که این اعتراف حکایت از وسعت
سرکوب دارد. از جمله اظهارات اخیر کیومرث حیدری فرمانده نیروی
زمینی ارتش. وسعتی که پاسخ به وسعت شورش بوده است.
بقول
سرتیپ اشتری فرمانده نیروی انتظامی در گزارش به عبدالرحیم
موسوی فرمانده کل ارتش «اغتشاشات اخیر متفاوت از گذشته بود.»
رحمانی فضلی وزیر کشور نیز درباره نقش ارتش در آن سرکوب گفته
است: "نقش ارتش تدارکاتی و حفاظتی بود. در آن روزها ارتش از
ساختمانهای حساس حفاظت کرد تا نیروی انتظامی آزاد باشد."
حتی از لابلای همین اظهارات نیز می توان وسعت شورش مردم را در
آن هفته ای که اینترنت درایران قطع بود حدس زد. تا حد هراس از
رسیدن دست مردم به ساختمان های حساس، که البته نه فرماندهان
ارتش و نه فرمانده نیروی انتظامی و نه وزیر کشور نگفته اند آن
ساختمان های حساس چه ساختمان هائی بودند؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 14 مارس 2021 |