خاموشی ابدی دکتر "سیروس سهامی" در سکوت برگزار شد. او
زاده بندر انزلی بود و متاثر از مکتب انقلابی نهضت
جنگل که برای ادامه تحصیل از طرف دولت وقت به فرانسه
اعزام شد.
دانشجوی با رتبه عالی دکترا یا "پی اچ دی" در جغرافیای
سیاسی شد تا جاییکه بعد از اتمام تحصیلات عضو دپارتمان
گروه جغرافیا دانشگاه سوربن پاریس شد.
پس از بازگشت به ایران به استخدام وزارت علوم در آمد و به
دانشگاه فردوسی مشهد منتقل گردید و بعد دو سه سال رئیس
گروه جغرافیای این دانشگاه شد.
دکتر سیروس سهامی حشر و نشر نزدیک با علی شریعتی داشت و
همواره در خط فکری او نبود. با تسلط به زبان فرانسه زندگی
تولستوی و داستایوفسکی را ترجمه کرد و آثار گرانسگی در
علم جغرافیا را به نگارش در آورد.
دکتر
سهامی بعد از انقلاب با رای اکثر روسای دانشکده ها اولین
رئیس شورایی دانشگاه فردوسی مشهد شد. شاید بهترین دورانی
که دانشگاه فردوسی به خود دیده دوران ریاست او بر این
دانشگاه بود.
با انقلاب فرهنگی دانشگاه فردوسی نیز مانند دیگر دانشگاه ها
بسته شد و دکتر سهامی به دلیل موضع سیاسی در چمبره بگیر
به بندهای حاکمیت گرفتار آمد و روانه زندان شد.
دکتر سهامی از معدود چهره های علمی ایران بود که تفکراتی
ملی، اما نزدیک به چپ داشت و همواره نسبت به همه جریانات
سیاسی نگاه مثبت داشت. همین شیوه را در دوران زندان دهه 60
نیز حفظ کرد و در نتیجه با افرادی که گرایش چپ داشتند نیز
رابطه خود را حفظ و یا برقرار کرد، از جمله با دکتر اکبر
باغبان و مهندس سقایت و احمد زاده که نخستین استاندار بعد از
انقلاب خراسان که کارش به زندان جمهوری اسلامی کشید. دکتر
سهامی در دهم بهمن
۹۹
به علت عارضه قلبی در سن
۸۶
سالگی بدرود حیات گفت.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت اول فوریه 2021 |