|
عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه دفتر سیاسی سپاه بنام "جوان"
روز گذشته در این روزنامه به دفاع صریح از ورود به صحنه سپاهی
ها در انتخابات 1400 برخاست و نوشت:
«آنها که با رئیس جمهور شدن نظامیان مخالفت می کنند منظورشان
سپاهیان است، چه سپاهیانی که قبلاً در سپاه بوده‌اند و چه آنان
که بخواهند اکنون استعفا دهند و وارد انتخابات شوند. خوشبختانه
هردو طیف از نسل اول سپاه هستند. درست است که به جهت حقوقی
نظامی‌اند، اما از جهت رفتار و منش کمتر کسی سپاهیان را نظامی
به معنی عرفی آن می‌داند. احساس خطر از حضور آنان دو منشأ
دارد؛ اول کینه از سپاه به خاطر ناکام‌سازی بسیاری از فتنه‌های
براندازانه و دوم عدم اعتماد به سازوکار حقوقی انتخابات که در
سال ۸۸ به واضح‌ترین وجه آن را ثابت کرده‌اند. البته سپاهیان و
نظامیانی نیز بوده‌اند که اکنون بسیار شیک لباس اصلاح‌طلبی
پوشیده و اگر بخواهند وارد عرصه شوند، هرگز آن هویت مورد
بازخوانی قرار نخواهد گرفت. مثلاً آقایان مبلّغ و اصغرزاده
سپاهی نبودند؟ آیا اصغرزاده بعد از فتح لانه جاسوسی به
فرماندهی سپاه قزوین منصوب نشد؟ اما اکنون چنان مشی می‌کنند که
گویی نظامی‌گری امری زشت و نکوهیده است و امثال روحانی نیز
کسانی را که ۸۰، ۹۰ ماه به فرمان امام جنگیده بودند، با واژه
«سرهنگ» بازنمایی می‌کرد که گویی یک جنایتکار و هیتلرصفت رقیب
وی است. این در حالی است که خود برای نظامی‌گری مدال فتح گرفته
است. اگر سال‌ها تبلیغ کرده‌اید که نظامیان رأی نمی‌آورند، خب
بگذارید بازهم رأی نیاورند و ساز و کار حقوقی انتخابات را
کنکاش کنید که آیا طبق قانون حضورشان در انتخابات امکانپذیر
است یا خیر؟ اصولاً چرا به قانون انتخابات درباره کسانی که با
هویت نظامی می‌خواهند وارد انتخابات شوند توجه نمی‌شود؟ چون
حرفی برای گفتن نمی‌ماند.
مگر نه آن است که براساس چارچوب فکری شما هر کس مورد اقبال
مردم قرار گیرد فصل‌الخطاب است و مگر نمی‌گویید مردم رشید
هستند و قیم نمی‌خواهند. حال فرض کنید مردم نظامیان را انتخاب
کردند؟
اگر حاج قاسم امروز زنده بود و می‌خواست وارد عرصه انتخابات
شود تهدید بود؟ آیا او یک نظامی بود؟ آیا همگان او را عارف،
سالک، دیپلمات، سیاستمدار، استراتژیست و جامع‌الاطراف
نمی‌دانند؟ اگر وارد انتخابات می‌شد، سرهنگی مقابل یک روشنفکر
غرب‌رفته محسوب می‌شد؟
اگر به این باور دارید که حقوقدان‌های امروزی، دیروز در لباس
سرهنگ مدال فتح و نصر گرفته‌اند، اجازه دهید همان‌گونه که
افرادی از واشنگتن، پاریس، لندن، نیاوران، اقدسیه، کامرانیه و
دیباجی و... اجازه دارند خود را در معرض انتخاب مردم قرار
دهند، افرادی نیز از شلمچه، فکه، چزابه، و طلائیه نیز در کنار
آنان باشند. قضاوت هم با مردم است.»
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 21 دسامبر 2020 |
