سعید لیلاز تحلیل گر اقتصادی- سیاسی جمهوری اسلامی دیدگاه های
خود را درباره مصوبه اخیر مجلس تحت عنوان مقابله راهبردی با
تحریم ها بیان کرد که خلاصه ای از رئوس آن را می خوانید:
مصوبه مجلس منافع صبر راهبردی نظام را مختل میکند.
نباید خودمان را از منافع مقاومت محروم کنیم و زندگی مردم را
به گروگان بگیریم.
پروژه هستهای ما تحت اختیار دولتها و مجالس مختلف نبوده و
نیست.
بنابراین وقتی مجلس در خارج از این چارچوب توافق شده در نظام
چنین قانونی میگذراند و تعهداتی ایجاد میکند چند تا نتیجه
دارد؛ یکی اینکه یک پیام تشتت و درگیری داخلی به دنیا میفرستد.
چون
آن طرف میگوید بگذارید اول اینها تکلیفشان را با خودشان
معلوم کنند، بعد برویم سراغ حل مسأله فیمابین خودمان با آنها.
دقت هم بکنید که این در شرایطی است که قطعاً (با رفتن ترامپ از
کاخ سفید) اروپا به امریکا نزدیک و همراه خواهد شد.
نتیجه عملیاتی این قانون این است که هزینه برجام و ایستادگی در
برابر ترامپ را پرداختهایم اما خودمان را از منافع آن داریم
محروم میکنیم.
به
محض اینکه وحشیترین دولت تاریخ امریکا کنار میرود و تغییراتی
را در چشمانداز میشود دید، ما شروع کردیم به رادیکالیسم.
سؤال این است که چرا قبلش این کار را نکرده بودند؟ تقارن این
اقدام با شکست ترامپ شبهات بسیاری دارد، چرا که مشخصاً زمین
بازی برای رادیکالهای صهیونیست و امریکایی و عربی را فراهم
میکند. من صراحتاً میگویم که متأسفانه مسأله بیشتر ناظر به
انتخابات 1400 است.
معتقدم
این آقایان نه منافع کشور که حتی باورهای خود را هم الان دنبال
نمیکنند و عطش ریاست جمهوری 1400 همه کارهایشان را تحت تأثیر
قرار داده است. خیلی تأسفبار است که برخی فکر میکنند چون
آرام شدن شرایط تحریمها و تنشهای خارجی میتواند روی
انتخابات آینده تأثیر بگذارد، جلوی این روند را میگیرند.
دیپلماسی سه سال اخیر ما نه فقط در جریان هستهای بلکه در همه
مقاطع به نظرم یکی از هوشمندانهترین سیاستگذاریها در سطح کلی
نظام بود که ایران را از یکی از خطیرترین دورههای تاریخی عبور
داد.
کسی
که این را به هم میزند یعنی از رسیدن به مقصود در این مسیر
راضی نیست و یا منافع دیگری دارد. ما آیا مهمتر از ترور و
شهادت سردار سلیمانی در سال گذشته داشتیم؟ پاسخ جمهوری
اسلامی چه بود؟ مگر این پاسخ در اختیار آقای روحانی و دولت
بود؟ ما شاهد بودیم کلیت نظام در موضوعی با چنین اهمیتی دست به
یک خویشتنداری ژئوپلیتیک زد و صبر راهبردی نشان داد.
الان کسانی که از این قانون جدید در دنیا خوشحال شدهاند
طرفداران منطقهای و بینالمللی ترامپ هستند که خشنودی خود را
هم پنهان نمیکنند و دارند به دولت بعدی امریکا میگویند ببین،
این رادیکالیسم، واقعیت ایران است و مذاکره و بازگشت به برجام
فایده ندارد.
به نظر میرسد برخی دوستان در مجلس دارند سنگهایی را هل
میدهند که ترامپ میخواهد در هفتههای پایانی ریاست جمهوریاش
سر راه بازگشت امریکا به برجام بیندازد. من نمیگویم این اقدام
عمدی است اما شدیداً در آن فقدان محاسبه را شاهد هستیم و
میبینیم به لحاظ منطقی با مسیری که تا حالا آمدهایم همخوانی
ندارد.
هوشمندی آقای روحانی این بود که منطبق و هماهنگ با رهبر انقلاب
حرکت کرد. اتفاقاً به نظر من نقطه قوت برنامه هستهای ما هم
این بوده که در سیستمی فراتر از یک قوه هدایت ثابت و متمرکزی
داشته و اگر اعوجاجی که در حوزههای سیاسی وجود دارد در برنامه
هستهای بازتاب پیدا میکرد، الان ما یا برنامه هستهای
نداشتیم یا ایران را نداشتیم. اما هر دو را داریم و در تمام
دنیا حوزههای استراتژیک چنین هستند.
رجوع به دوره 84 تا 92 بکنیم همه چیز روشن میشود.
سادهانگاری است که فکر کنیم ترور شهید فخریزاده بابت توقف
برنامه هستهای بوده، مگر با ترورهای قبلی برنامههای ما متوقف
شد؟ اسرائیل این کار را کرد تا ایران را عصبانی کند و این صبر
راهبردی به پایان برسد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 8 دسامبر 2020 |