|
سخنرانی رئیس جمهور ترکیه در جریان جشن و رژه نظامی بمناسبت
پیروزی در جنگ قره باغ با واکنش فوری وزارت خارجه جمهوری
اسلامی روبرو شد. واکنشی که شاید فعلا با نیم گام عقب نشینی
ترکیه و جمهوری آذربایجان و رد و بدل شدن چند پیام دیپلماتیک
خاتمه یابد اما ساده لوحی است اگر تصور شود که ماجرا در همینجا
خاتمه می یابد. بویژه اگر تنش در خلیج فارس و حمله نظامی به
ایران از تهدید و حرف به عمل در آید، آنوقت اتحاد جمهوری
آذربایجان و ترکیه و اظهارات اردوغان در جشن پیروزی بر قره باغ
معنای عملی خود را نشان خواهد داد. تظاهرات ادامه داری که در
شهرهای ایران به حمایت از جمهوری آذربایجان در جنگ قره باغ بر
پا شد و بیانیه بیجای 4 امام جمعه و نماینده ولی فقیه در آغاز
این جنگ نشان داد که اولا افکار عمومی در مناطق ترک زبان ایران
چه سمت و سوئی دارد و ضمنا بی خردی امام جمعه ها و نظامی ها که
نمیتوان نفوذ در میان برخی از آنها را نادیده گرفت تا چه حد
است.
رئیس جمهور ترکیه در جشن پیروزی قره باغ در باکو و درحالیکه
علی اف رئیس جمهور آذربایجان در صف اول شنوندگان این سخنرانی
لبخند بر لب با تکان دادن سر آن را تائید می کرد از جدائی دو
سوی رودخانه ارس گفت و یک بند از ترانه ای معروف در میان آذری
ها را در باره "ارس" خواند که معنای آن چنین است: "ما از شما
جدا نمی‌شدیم' ما را به زور از شما جدا کردند" و خود اضافه کرد
که ارس بزودی قدرت می‌گیرد.
اغلب رسانه های ترکیه با قطع برنامه های عادی خود به صورت
ویژه اتفاقات رژه نظامی باکو و سخنرانی رئیس جمهور ترکیه را
پخش کردند.
آنچه که در حال تکامل است، غافلگیر کننده نیست. پیک نت از همان
آغاز جنگ قره باغ پیش بینی این موضع گیری ترکیه را کرد. مراجعه
کنید به لینک زیر:
https://www.pyknet.net/1399/07shahrivar/20/page/turkieh.htm
و در شماره 20 شهریور گذشته نوشت:
در تهران کنفرانس ایران و ترکیه بدلیل عدم حضور اردوغان (ظاهرا
به بهانه کرونا) در این کنفرانس، بصورت آنلاین و یکنفره
(روحانی) برگزار شد. روحانی در سخنرانی خود مناسبات ایران و
ترکیه را ستود اما اگر پوسته حرف ها را کنار بزنیم، در کف آب
به ظاهرا آرام و راکدی که دو طرف عکس خود را در آن می بیننند
(ایران و ترکیه) امواجی آماده آمدن به سطح هستند. خیزهائی که
ترکیه در منطقه و در اطراف ایران برمیدارد قطعا خوش آیند
جمهوری اسلامی نیست و دو طرف میدانند که باید شمشیرها را فعلا
صیقل بدهند اما از نیام در نیآورند.
رئیس جمهور ترکیه می کوشد نفوذ جمهوری ترکیه را نه تنها بین
خلق های ترک زبان و جوامع سنی مسلمان گسترش دهد بلکه بسیار
گسترده تر کند. حتی نقشه ای هم وجود دارد که ترکیه پیشتر منافع
خود را شناسایی کرده است. در بالکان بلغارستان، کرواسی،
آلبانی، کوزوو و در آسیای میانه- ترکمنستان، در قفقاز-
آذربایجان و گرجستان میدان عملیات استراتژیکی و تکیه گاه نفوذ
ترکیه درمی آیند. اردوغان حمایت از گروه های مهاجر را فراموش
نمی کند؛ تاتارهای کریمه و «جرکس» های ساکن ترکیه میدانند که
از پشتیبانی دولت ترکیه برخوردار هستند. در این میان نسبت به
ارمنستان برای نمونه آنکارا رهبری آذربایجان را برای حل مسئله
«قره باغ» با زور را مصراً تحت فشار قرار می دهد ؛ وخامت اخیر
در مرزهای این کشورها- تایید دیگری بر این امر است. رهبری
ترکیه در برابر ورود نیروهای مسلح خود به خاک سایر کشورها-
سوریه، عراق و لیبی کوتاه نمی آید. پایگاه های نظامی ترکیه در
قطر و سومالی وجود دارند؛ توافق برای ایجاد پایگاه در «نیجر»
بدست آمده است؛ مسئله پایگاه در «عمان»، در نزدیکی مرزهای
امارات در حال بررسی است.
نیروهای مسلح ترکیه در عراق از ابتدای سال پنج عملیات با
استفاده از نیروهای ویژه، هواپیما و توپخانه، آن هم نه تنها در
مناطق مرزی بلکه در عمق خاک عراق انجام دادند. اردوغان گفت که
در خاک عراق ده پایگاه نظامی ترکیه مستقر است و شمار آنها تا
بیست و چهار پایگاه افزایش خواهد یافت. ترکیه با تکیه بر روابط
خوب با طایفه بارزانی و بطور فعال ضمن استفاده از ستون پنجم
خود ترکمنها در مقام سومین گروه بزرگ قومی در عراق، روابط
تجاری و اقتصادی متقابلا سودمندی را با اقلیم کردستان، ضمن
توجه ویژه به شاهراه استراتژیکی خطوط لوله نفت به بندر
مدیترانه ای «جیهان» ترکیه، سروسامان دادند. خصوصا از طریق این
بندر است که نفت از کردستان عراق صادر می شود. برای سالهای
آینده احداث خط لوله گاز از اقلیم کردستان برنامه ریزی شده
است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 12 دسامبر 2020 |
