سال 1345،
سال مرگ های تاریخی درایران است. البته تا پیش از انقلاب 57.
در این سال، ابتدا سعید نفیسی، روزنامه نگار، نویسنده، مترجم و
استاد ارشد دانشگاه تهران به درود حیات گفت و اندک زمانی پس از
وی، استاد محمد معین، وصی و جانشین شادروان دهخدا در لغت نامه
دهخدا، در دفتر کارش در دانشکده ادبیات و هنرهای زیبای تهران
دچار ایست مغزی شد و سالها در "کُما" ماند و دیگر به این جهان
بازنگشت. بدنبال این دو، محمد مصدق در حصر خانگی اش که شاه
برای او تعیین کرده بود در روستای احمد آباد جهان را ترک کرد و
ننگ این حصر را در تاریخ ایران برای شاه باقی گذاشت. جبار
باغچه بان، مترجم و معلم مبتکر داستانهای کودکان که بنیاد "کر
و لال های" ایران نیز از ابتکار فراموش نشدنی اوست (صمد بهرنگی
پس از وی راه او را در داستان نویسی برای کودکان دنبال کرد) در
همین سال در گذشت، و سرانجام، در یک حادثه عجیب رانندگی، فروغ
فرخزاد که از دیدار مادرش به استودیو فیلمبرداری ابراهیم
گلستان بازمی گشت کشته شد.
عکس: آخرین عکس مصدق، لحظاتی پیش از درگذشت وی در بیمارستان
نجمیه تهران که با همت مادرش ساخته و راه اندازی شده بود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 5 نوامبر 2020 |