|
یک تحلیلگر روس بنام "دمیتری سدوف" در سایت روسی "بنیاد فرهنگ
استراتژیک" درباره انفجارها و آتش سوزیهای اخیر ایران مدعی شد:
از اواخر ماه ژوئن در تاسیسات نظامی، علمی و اتمی ایران آتش
سوزی ها و انفجارهایی که اکنون شمار آن به ده ها می رسد رخ
داده است. بیست و پنجم ژوئن انفجار قدرتمندی در مرکز علمی –
تحقیقاتی و آزمایشی- طراحی موشکی «خجیر» رخ داد. مخزن گاز
منفجر شد و میدان عظیمی در منطقه منفجر شده سوخت. کارشناسان از
انفجار در سیستم تونلهای زیرزمینی در زیر تاسیسات، جایی که
شعبات مونتاژ سلاح های موشکی قراردارند سخن می گویند. این
تولید در نزدیکی مجموعه نظامی پارچین واقع شده که در آن طبق
ادعای سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و اسراییل فعالیت هائی در
ارتباط با تسلیحات اتمی انجام می شده است.
در سال 2011 یک انفجار بزرگ در مرکز فناوری موشکی «بیدخانه»
بطورکامل چندین ساختمان تولیدی را ویران کرد. در آن زمان مسئول
برنامه موشکی ایران ژنرال «حسن مقدم» و 38 دانشمند دیگر کشته
شدند. صنعت موشکی ایران همچنان اولویت هدف «موساد» بوده و باقی
مانده است. پس از انفجار در تاسیسات «خجیر» انفجاری در سی ام
ژوئن در کلینیک "سینا اطهر" در تهران روی داد. در این انفجار
19 نفر جان باختند. باوجود اینکه این درمانگاه بطور رسمی
ارتباطی با موضوع هسته ای ندارد، کارشناسان معتقدند که در
مخازن ذخیره شده و بسته آن مواد سری برای بهره برداری هسته ای
وجود داشته باشد. دوم ژوییه یک انفجار دیگر در «نطنز» جایی که
شمار زیادی از سانتریفیویژهای گازی مورد استفاده در غنی سازی
اورانیوم بود رخ داد. تصاویر ماهواره ای ظاهر شده در رسانه ها
نشان می دهند که این انفجار کاملا ساختمان را تخریب کرده و
دهانه ای به عمق 10 متر از خود برجا گذاشته است. پیشتر نیز
نطنز آماج حملات سایبری بی شمار آمریکا و اسراییل بود. در سال
2006 سازمان های اطلاعاتی این دو کشور به توافق رسیدند که
بطور مشترک جنگ سایبری علیه ایران را بمنظور کنُد کردن یا از
بین بردن برنامه های هسته ای آن انجام دهند. در عملیات«بازهای
المپیک» استفاده از ویروس های بد افزار و مخرب آغاز شد. رئیس
جمهور امریکا «باراک اوباما» دستور العمل هایی را برای تشدید
حملات سایبری صادر کرده بود. براساس ارزیابی های کارشناسان
ویروس ها تا هزار سانتریفیوژ ایران را از کار انداختند و تاثیر
روانشناختی شدیدی را بر کارکنان مرکز داشتند که نمی دانستند چه
اتفاقی افتاده است. در تاریخ نهم ژوییه انفجارهایی در مرکز
هوافضای ایران در «گرمدره» روی داد. سیزدهم ژوییه آتش سوزی در
شهرک صنعتی «کاویان فریمان» جایی که مخازن میعانات گازی قرار
دارند رخ داد. شش مخزن منفجر شدند. متعاقب آن چندین آتش سوزی
در نقاط مختلف تهران به ثبت رسید. پانزدهم ژوییه آتش سوزی در
محل تعمیر و کشتی سازی بوشهر رخ داد و به هفت ناو ایران خسارت
وارد شد. همزمان مجتمع صنایع آلومینیم «لامرد» نیز در استان
فارس آتش گرفت. در همه این حوادث مقامات ایرانی برخلاف گذشته
به دست داشتن احتمالی اسراییل در آنها اشاره نمی کنند. این
غیرعادی به نظر میرسد. پیشتر تهران حاضر بود اسراییل را در
هر مسئله ای که برای او پیش می آمد، متهم و مقصر اعلام کند. به
عقیده ناظران، این مسئله مربوط به آن است که مقامات ایرانی در
امر پیشگیری از خرابکاری ها و سابوتاژها ناتوان هستند. یکی
دیگر از دلایل دیگر بوجود نیاوردن رسوایی بین المللی و عقب
ماندگی احتمالی ایران در توسعه سیستم های دفاع هوایی است،
هرچند که در کشور کارهای زیادی برای غلبه بر این عقب ماندگی
انجام می دهند. روزنامه «تایمز اسراییل» مدعی شد که در بیست و
چهارم ژوییه هواپیماهای مخفی «اف35» اسراییلی که گویا از جنوب
اسراییل پرواز و بدون سوخت گیری به ایران رسیدند، تاسیسات هسته
ای در «پارچین» را بمباران کردند. دلیل اصلی سکوت تهران در
آنست که با پذیرفتن دخالت اسراییل در جنگ خرابکارانه پاسخ
متقابل باید انجام شود و این می تواند یک دام باشد. حکومت
ایران می داند که آمریکا و اسراییل فقط منتظر بهانه ای برای
تشدید اقدامات علیه ایران هستند.
عکس: دهانه ده متری ناشی از انفجار در تاسیسات اتمی نطنز
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4 اوت 2020 |
