|
نزدیکی به انتخابات ریاست جمهوری امریکا و موقعیت ضعیف شده
ترامپ برای پیروزی در این انتخابات، عملا تبدیل شده به نزدیک
شدن به حوادث غیر مترقبه علیه ایران. حوادثی که شاید انفجار
بیروت که ما تردید نداریم امریکا و اسرائیل مشترکا در آن دست
داشتند نمونه ای از آن باشد. شاید هم فراتراز آن، با استفاده
مستقیم از هواپیماهای بمب افکن و موشک های هدایت شونده. رد
قطعنامه امریکا در شورای امنیت سازمان ملل برای ادامه تحریم
تسلیحاتی ایران که دست روسیه و چین برای فروش مدرن ترین سلاح
ها و بویژه هواپیماهای جنگی به ایران را باز می کند و شاید به
قراردادهای دو جانبه نظامی نیز بیانجامد نباید دست کم گرفته
شود. مسئله بر سر ویرانی ایران و حتی تکه پاره شدن آن در یک
جنگ داخلی با حمایت خارجی است. عبور دادن ایران از این مرحله
بسیار دشوار، هوشیاری مردم و درایت رهبری جمهوری اسلامی را می
طلبد. رهبری که عملا چند پارچه است و هر گروه حرف و نظر خود را
مطرح می کند و حتی مستقیم و غیر مستقیم به اجرا می گذارد. از
جمله حوادث راکت اندازی و موشک پرانی روزهای اخیر در بغداد که
نمی توان دخالت مستقیم و غیر مستقیم عوامل امریکا و اسرائیل را
در آن نادیده گرفت. دستهای پنهان آنها در گروه های شبه نظامی
اسلامی و شیعه در عراق را از روی نتیجه عمل آنها باید شناخت.
درست در روزهائی که امریکا نیازمند قانع کردن کشورهای منطقه و
اروپائی ها برای اقدامی نظامی علیه ایران است و رد قطعنامه اش
در شورای امنیت او را زخمی کرده، این راکت پرانی ها انجام می
شود.
در خود ایران، علاوه بر آمادگی نظامی، به دیپلماسی یکپارچه و
منسجم به همان اندازه نیاز است که به تحولات اساسی در سمت گیری
اقتصادی ایران به سود مردمی که خشم آنها از تبعیض و اختلاف
طبقاتی و رانت خواری و اختلاس های حکومتی در کنار گرانی و فشار
طاقت فرسای معیشتی در مدار تکراری انفجار می گردد. گفته می شود
از نیمه شب (شنبه 25 مرداد) که نتیجه رای گیری در شورای امنیت
اعلام شد، برخی آمادگی های نظامی در ایران آغاز شده است. حتی
گفته می شود یک آماده باش صد در صد نظامی تا پایان آبان ماه در
دستور قرار گرفته و ابلاغ شده است. هیچ میهن دوستی با چنین
آمادگی هائی مخالف نیست، اما اگر این آمادگی ها همراه با
تحولاتی در داخل کشور در جهت رضایت مردم و آگاهی مردم از عمق
خطرات نباشد راه بجائی نخواهد برد. نارضائی مردم و بی اعتمادی
گسترده و عمومی مردم نسبت به حکومت ظرفیت داخلی برای مداخله
خارجی است. فضای بسته سیاسی و امنیتی کردن بیشتر جامعه راه حل
نیست، بلکه تغییرات اساسی در ساختار حکومت و در سمت گیری
اقتصادی کشور و باز کردن فضا برای مدافعان غیر حکومتی آرمان
های انقلاب 57 از جمله راه حل های کلیدی است. برای فسادی که از
خودی و غیر خودی کردن جامعه آغاز شد و به فساد فاجعه بار کنونی
و بی اعتمادی مردم به کل حکومت انجامید باید چاره ای
بیاندیشند. آماده باش صد در صدی نظامی لازم است اما جسارت صد
در صدی برای پذیرش ضرورت دگرگونی سیاست های سه دهه گذشته نیز
لازم است. یعنی همان پیشنهاد آیت الله خوئینی ها که مسکوت
مانده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 17 اوت 2020 |
