برخی اخبار مربوط به ایران چنان وسیع در فضای مجازی و شبکه های
فارسی زبان پخش می شوند که باز انتشار آنها یک کار "سریالی"
است، مگر آن که اطلاعات ویژه ای را یافته و به آن ها ضمیمه
کنیم و یا نظر مشخصی را بصورت تفسیر بر آنها بیافزائیم. از
جمله درباره سخنرانی عید فطر رهبر جمهوری اسلامی که در مجموع
دارای نکات منطقی بود و از آن مهم تر این که وی برای نخستین
بار یک سخنرانی را از روی نوشته خواند و در نتیجه دچار شور
حسینی نشد و به حاشیه نرفت و حرف هائی اضافه و دردسر ساز نزد.
تاکید بر همه پرسی و تعیین تکلیف نهائی در منطقه ای که اسرائیل
غاصبانه بر آن حکومت می کند حرفی است منطقی، گرچه بدلیل غلبه
اکثریت عرب و فلسطینی نتیجه آن معلوم است. این که در ایران
حکومت خود تن به همه پرسی نمیدهد اما نسخه برای فلسطینی ها و
دولت اسرائیل می پیچد بحثی دیگر و داخلی است.
خبر دیگر اعزام 5 نفتکش برای ونزوئلاست. کشوری که امریکا گلوی
آن را گرفته و فشار میدهد تا بلکه بر مغلوب غلبه کرده و نفت آن
را تصاحب کند. نفس اعزام این نفتکش ها و شکستن بخشی از تحریم
های امریکا از سوی ایران اقدامی قابل تائید است اما اگر در
جمهوری اسلامی آن را فتوحات جنگی به حساب نیآورده و رجز خوانی
نکنند و بیش از حد نیز آن را بزرگ جلوه ندهند. کاری که بصورت
تحریک آمیز رسانه های فارسی زبان خارج از کشور می کنند.
موضوع بعدی هنگ کنگ و تصمیم اخیر چین برای پیوند قطعی این بخش
از چین به سرزمین چین است که حدس زده می شود کنگره چین که
تشکیل شده آن را تائید کند و شاید با توجه به در اقلیت بودن
مخالفان پیوستن به چین در هنگ کنگ پیشنهاد همه پرسی. کاری که
روسیه برای کریمه کرد. امریکا علیه این اقدام تهدیدهائی کرده و
می کند اما اوضاع در کاخ سفید و بحران اقتصادی امریکا و
بدهکاری اش به چین چنان است که بیش از تهدید کاری از دستش بر
نخواهد آمد. همچنان که درباره نفتکش های ایران.
واقعیت آنست که اوضاع جهان همزمان با شیوع کرونا دگرگون شده
است و ما در آینده شاهد آشکار تر شدن این دگرگونی خواهیم بود.
ترامپ به بند بازی تبدیل شده که روی طناب است و چوب توازن از
دستش افتاده است. او می خواهد یکبار دیگر برای چهار سال در کاخ
سفید بماند. بحران اقتصادی و زلزله کرونا و بی تدبیری ها، او
را در بدترین شرایط قرار داده و به همین دلیل هر اقدامی با
انگیزه پیروزی در انتخابات آینده می تواند نتیجه معکوس بدهد.
از جمله اقدام نظامی علیه ایران یا چین و ...
البته این دلیل بر آن نیست که بی تدبیری کرده و فرصت جهت یک
ماجراجوئی به او داده شود. از این موقعیت همانگونه باید
استفاده کرده که چین سرگرم استفاده از آنست و یا روسیه با
قراردادهای نظامی با مصر و مجهز کردن نیروی هوائی آن کشور با
هواپیماهای نظامی ساخت روسیه، فروش اس 400 به ترکیه، قبول دعوت
نخست وزیر عراق برای سفر پوتین به آن کشور، حمایت از ژنرال
حفتر در لیبی مشغول آنست.
قدرت یک تفنگ دو لول است که :
از یک لوله آن گلوله و از لوله دیگر آن سیاست و دیپلماسی شلیک
میشود. تفنگی که در جمهوری اسلامی عادت و تمرین استفاده از آن
را ندارند و آنهائی که دارند هم زیر فشار قرار میگیرند تا با
آن شلیک نکنند.
عکس: هنگ کنگ
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27 مه 2020 |