"بابک داد" که هفته گذشته در فرانسه چشم برجهان فرو بست،
روزنامه نگاری بود که در سفر های انتخاباتی محمد خاتمی در سال
76 او را همراهی کرد و از مجموعه مشاهدات خود از آن کارزار و
انتخابات خرداد 76 کتابی نیز منتشر کرد. او روزنامه نگاری بود
که با این گزارش ها در جامعه روزنامه نگاری ایران برای خود جای
ویژه ای باز کرد. در سالهای دوری از ایران نیز یادداشت هائی می
نوشت و منتشر می کرد. از جمله این یادداشت کوتاه که از آخرین
نوشته های اوست:
«احمدینژاد در حقیقت "نسخهی نابودی" این حکومت بود؛ اگر
ادامه مییافت!
زمستان سال
۹۱
دنیا با شتاب داشت روند "تحریمهای فلج کنندهاش" را علیه
ایران پیش میبُرد، صادرات نفت ممنوع شد و نمایندگان نظام، دست
به دامان پادشاه "عمان" شدند تا میانجیگری کند..!
اگر آن سال غیر از روحانی (جلیلی یا مشایی) رئیسجمهور شده
بودند، معلوم نیست چه بر سر ایران و مردم آمده بود!
سال
۱۳۷٦
(قبل از انتخاب خاتمی) را یادتان هست؟
به خاطر حکم دادگاه میکونوس و مسائل دیگر، دنیا در برابر
جمهوری اسلامی قرار گرفت و در فروردین آن سال، ناگهان تمامی
سفیران کشورهای اروپایی و کشورهای مطرح منطقه از تهران با قهر
و غضب خارج شدند. فشار بیرونی بر حکومت بالا گرفت. وقتی خاتمی
آمد، نگاه جهانیان به نظام عوض شد!
نظام از نگاه جهانیان "مشروعیت" یافت و از سقوط نجات پیدا کرد!
کینه از خاتمی در دل مخالفانش، بابت آن حضور نجاتبخشی است!
حالا ببینید امروز، نظام با "ناجی" خود چه رفتاری دارد!؟
شاید کشور با روحانی، ایده ال من نباشد اما در شرایط موجود
میدانم که کشور باانتخاب آن نامزدهای مثلاً انقلابی که ذکرشان
رفت، قطعاً به عقب میرفت!
گاهی فکر میکنم حق این نظام همان احمدی نژاد است تا اتوبوس
حکومت را به سوی درّهی نیستی براند و نابود کند!
اما صد حیف که مردم سرنشینان این اتوبوسند و شاید برای حفظ این
سرزمین و مردم از نابودی آنست که دلسوزانی پیدا میشوند و همه
مصائب را با عشق به جان می خرند و صبر ایوب پیشه میکنند!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 3 مه 2020 |