به امید لغو تحریم ها و گرفتن وام از صندوق بین المللی

سخنان جهانپور علیه چین

با اتفاقات هفته اخیر روشن شده که جنجالی که بر سر سخنان دکتر جهانپور بر سر رابطه با چین با راه افتاده اهداف دیگری دارد. صحبت های وی قطعا خودسرانه نیست و یک طرح اندیشیده شده در حکومت است. جهانپور می گوید " بسیاری در همه جهان فکر کردند این بیماری مثل آنفلوآنزا است و مرگ و میر کمتری دارد. همه این موارد مبتنی بر گزارش‌هایی بود که از چین گزارش می‌شد..."

 این "بسیاری در جهان" که جهانپور می گوید فقط یک نفر است و آن هم ترامپ است که گفته بود این بیماری مثل آنفلونزاست. حکومت می خواست با این سخنان از ترامپ در برابر انتقادهای داخلی در ایالات متحده حمایت کند. ضمن اینکه با نمایش چین ستیزی دل ترامپ را بدست آورد که تحریم ها را لغو کند یا حداقل با وام صندوق بین المللی پول ایران مخالفت نکند. ارکستر رسانه ای هم که بعد از این سخنان به راه افتاد نشان داد که بسیاری می دانستند که هدف از این جنجال چیست. از آنطرف هم سپاه پاسداران بیانیه داد که نباید رابطه ما با چین خراب شود که در واقع آن هم پیام به ترامپ بود که سیاست خارجی دست این اقایان نیست و تا ما سر کار نیامده ایم گره کشوده نمی شود و تحریم ها را حفظ کن! قطعا دولت چین را هم توجیه کرده اند که ما اینها را برای لغو تحریم ها می گوییم که به نفع شما و شرکت های شماست که الان از تحریم های ایران زیان می بینند. طبعا ترامپ هم کودک نیست و می داند که بزرگترین برنده لغو تحریم های ایران اکنون چین است. به همین دلیل نه تحریم را لغو می کند و نه اجازه می دهد که صندوق پول به ایران وام دهد، مگر اینکه اوضاع در داخل امریکا با سرعت رو به وخامت برود. ولی برای آنکه به ژست حکومت هم پاسخی داده باشد روز گذشته به کره جنوبی اجازه داد که اقلام بهداشتی به ایران صادر کند. یعنی خودش انتخاب می کند که به چه کشوری اجازه رابطه با ایران را بدهد. و این هم نیم نفسی به اقتصاد ورشکسته ایران در گرداب است تا چندی بیشتر بتواند به حیات خود ادامه دهد.

امریکا بخوبی می داند که ایران بدون چین نمی تواند به حیات اقتصادی خود ادامه بدهد. وقتی خود امریکا تنها ده درصد مصرف داخلی اش را تولید می کند و بخش مهمی از نود درصد بقیه را از چین وارد می کند، یا فرماندار نیویورک از چین تشکر می کند، یا وقتی رئیس منطقه هاینزبرگ آلمان با زدن تودهنی به انگلا مرکل صدراعظم آلمان که کمک های چین را رد کرده بود شخصا به رئیس جمهور چین نامه سرگشاده می نویسد و از آن کشور تقاضای کمک می کند و خود دولت آلمان پس از دو هفته پل هوایی بین چین و آلمان برای واردات کالا برقرار می کند، وضع کشوری مثل ایران روشن است.

به هر حال آنچه از این جنجال ضدچینی باقی ماند جامعه ای بی اعتمادتر از گذشته است، با آگاهی مخدوش و راه حلی که از دسترس جامعه هر روز دورتر می شود. چاره بزرگ وضع کنونی نه ضدیت با چین است، نه امریکا، نه تحریم یا رفع تحریم. چاره در کوشش برای آشتی و وحدت ملی است تا بتوان یک بسیج ملی را برای مبارزه با گسترش ویروس سازمان داد. حرکت های مذبوحانه از نوع جنجال اخیر جز دور کردن مردم از اندیشیدن درباره این راه حل واقعی به جایی دیگر نمی انجامد.

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت 12 آوریل 2020