|
روز گذشته روحانی سفر بین شهرها را آزاد اعلام کرد و اضافه کرد
که از اول اردیبهشت نیز سفر میان استان ها آزاد خواهد شد.
او اضافه کرد که همه وسائط نقلیه عمومی در آغاز و پایان کار
(در حالیکه در طول روز هزاران مسافر سوار و پیاده می شوند و
آلودگی را با خود در شهر پخش می کنند) باید ضدعفونی شوند،(بعد
از مرگ سهراب، نوشدارو) رانندگان موظف به استفاده از ماسک
هستند و باید به اندازه صندلی مسافر سوار کنند.
(مگر مسافر منتظر می ماند که راننده صندلی خالی پیدا کند و به
او تعارف کند؟)
برای کاستن از بار ازدحام در خطوط مترو و اتوبوس شهروندان در
تهران و کلان شهر از وسایل شخصی استفاده کنند.
(یعنی همین ترافیکی که سرعت نجومی گرفته است)
این تصمیمات، آشکارا خودکشی از ترس مرگ است. یعنی از بیم شورش
گرسنگان و بیکاران این تصمیمات گرفته شده و مرگ براثر کرونا را
به مرگ بر اثر گلوله در یک شورش عمومی را ترجیح داده اند.
سادگی محض است که اگر تصور شود روحانی خود و یا در مشورت با
کابینه اش این تصمیمات را گرفته و اعلام کرده است. اینها
تصمیمات باصطلاح نظام است و شخص رهبر جمهوری اسلامی حرف نهائی
را در باره اجرای آن زده است. ایران بر خلاف چین و کره جنوبی
توان اعلام قرنطینه عمومی برای یک یا دو هفته را ندارد. به این
دلیل ساده که توان و امکان رساندن غذا به مردم در قرنطینه را
ندارد. اقتصاد تقریبا فلج ایران با اعلام قرنطینه کاملا فلج می
شود و بیکاری و گرسنگی زمینه ساز شورش مردم می شود. این تفسیر
را حتی خود روحانی در یک جمله کوتاه در سومین سخنرانی اش در
جریان هفته های کرونا و در رد پیشنهاد قرنطینه گفت. او گفته
"ما با خطر 30 میلیون گرسنه روبرو می شویم که به خیابان می
آیند."
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 13 آوریل 2020 |
