|
تضاد دیدگاههای متفاوت درباره دو مسئله بسیار مهم در حاکمیت
جمهوری اسلامی، نیروهای پیرامونی حاکمیت و رسانه ها وجود دارد.
این دو موضوع سرانجام مذاکرات اتمی و جنگ در اوکراین است. این
که مطبوعات دیدگاههای مختلف را بازتاب بدهند نه تنها بد نیست
بلکه باید از آن استقبال هم کرد، اما به این شرط که فضائی هم
برای نظرات دگراندیشان گشوده شود. در میان نیروهای پیرامون
حاکمیت، مانند نمایندگان سابق مجلس و یا برخی وزرای کابینه
دولت های گذشته نیز بیان دیدگاهها هیچ ایرادی ندارد، اما باز
هم به آن شرط که همه نمایندگان و وزرای سابق امکان بیان
دیدگاههایشان را داشته باشند. با کمال تاسف هم رسانه ها و هم
آنها که امکان بیان نظر دارند، مطابق جو عمومی که عمدتا ناشی
از سانسور و یا کمبود اطلاعات است و یا مطابق اطلاعات و اخبار
و تفسیرهای تلویزیون های فارسی زبان خارج از کشور است سخن می
گویند و یا مقاله می نویسند. بدترین نقش را دراین میان صدا و
سیمای جمهوری اسلامی دارد که اگر حرفی متفاوت هم از دهان کسی
دراین تریبون رسمی بیرون بیاید، گوینده سخن را مردم قبول
ندارند. مانند روزنامه هائی نظیر روزنامه کیهان. وقتی همه
سخنان این دو گروه را غربال کنید این دو قلوه سنگ در غربال
باقی می ماند:
1- ضرورت مذاکرات مستقیم با امریکا
2- روسیه ستیزی و چین هراسی
در مورد مذاکرات با امریکا، ما نیز هیچ اشکال و ایرادی در آن
نمی بینیم و حتی مشوق آن هم هستیم اما به این شرط که پشت این
مذاکرات، مورد دوم پنهان نباشد. یعنی علیه چین و روسیه!
اما، گروه سوم. یعنی اختلاف نظر در حاکمیت و نزدیک ترین لایه
های حکومتی که دراین روزها با بیانیه محمد خاتمی که چند جمله
ای درباره تجاوز ستیزی با اشاره تلویحی به روسیه و اوکراین
مطرح کرده و سخنرانی حسن خمینی که کمرنگ تر از محمد خاتمی
تقریبا همین موضع گیری درباره جنگ در اوکراین را مطرح کرده
است. حسن روحانی و علی لاریجانی و شماری دیگر هنوز سخنی دراین
باره نگفته و حرف های احمدی نژاد هم دراین باره ارزش و اعتبار
مطرح شدن ندارد. موضع گیری های این طیف سوم که فعلا حسن خمینی
و محمد خاتمی رسما مطرح کرده اند، متفاوت با نظراتی است که از
جانب رهبر جمهوری اسلامی در همین دو مورد مطرح شده. از جمله در
بیانیه ای که خطاب به اتحادیه دانشجویان خارج کشور صادر کرده و
در همین شماره پیک نت می خوانید. یعنی مذاکرات وین و جنگ
اوکراین. البته، آنچه اجرا می شود و پیش برده می شود موضع گیری
رهبر جمهوری اسلامی است که لابد حاصل نظرات یک اتاق فکر است.
بحث ما در همینجاست. این که چرا موقعیتی فراهم نمی شود تا رهبر
جمهوری اسلامی آنچه را بهر دلیل نمی تواند رسما اعلام کند با
آنها در میان بگذارد و پیرامون آن بحث کند تا یک گروه منسجم در
پشت مهم ترین مسائل سیاست خارجی و داخلی شکل بگیرد؟ شاید درهفت
توی پنهان بیت رهبری این نگرانی قطعی باشد که ممکن است از این
نوع جلسات حرف بیرون برود و حواریون اطراف این افراد آن را پر
و بال داده و اینجا و آنجا مطرح کنند. اگر چنین هم باشد، باید
فکری برای آن کرد نه آن که نزدیک ترین لایه های حکومتی بی خبر
بمانند و تضاد و زاویه درنظراتی که بیان می شود مردم را گیج و
منزوی کند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۳ مارس
۲۰۲۲ |
