دلیل و غایت بحران اوکراین این است که روسیه قدرت گرفته و
آمریکا ضعیف شده. البته من معتقدم روسیه هم چارهای جز حمله به
اوکراین نداشت؛ چرا که برخلاف قول و قرار پس از فروپاشی،
غربیها با وجود اینکه قول داده بودند ناتو را منحل کنند، نه
تنها منحل نشده بلکه بیشتر شده و همه هم به سمت روسیه گسترش
یافته است. اگر کتاب نبرد من هلیتر را بخوانید، آنجا فضای
سیاسی کنونی و روسیه را تحلیل کرده و گفته باید روسیه را عقب
بیندازیم. شما اگر جای روسیه بودید حمله نمیکردید؟ هر آدم
عاقلی جای پوتین بود، حمله میکرد؛ شما کتاب «روسیه و
غربانگاری» نوشته دکتر ژند شکیبی را که نویسنده ایرانی است و
تسلط عالی به زبان روسی دارد و ساکن ایران هم نیست، بخوانید
ببیند چه خبر است. در این کتاب مینویسد که رفتار غرب پس از
فروپاشی چنان رذیلانه بود که شکلگرفتن پوتین پاسخی به این ذلت
بود.
اگر تاریخ روسیه پس از فروپاشی را بخوانید، میبینید که ملت
روسیه بارها سراغ غربگراها رفتند که من الان معتقدم اینها
حقوقبگیر سیا بودند و روسیه را تمامقد در اختیار آمریکا قرار
دادند.
من در سال
۹۷
میلادی سفری به روسیه داشتم، قسم جلاله میخوردم که صف
چندکیلومتری وجود داشت و این صف چه بود؟ مکدونالد. از یک نفر
پرسیدم که از چه ساعتی اینجا آمدی؟ گفت از 3:00 شب. از سه نصف
شب در صف بود، برای اینکه یک ساندویچ بگیرد و گاز بزند، چون
فکر میکرد سعادت در غربگرایی است. برآمدن پوتین پاسخی به
این فضا بود؛ پاسخی به این بود که روسها در بست گاردشان را
برای غرب باز کردند و غرب چیزی جز مشت آهنین برای آنها نداشت.
بوش پدر و کلینتون راهی جز پناه به پوتین برای مردم روسیه
نگذاشتند.
در این شرایط گروهی بحث اخلاقی میکنند که جنگ بد است و فلان
است. بله من هم با جنگ مخالفم، اما مگر ما کم تاوان جنگ دادیم؛
در جریان تحریم اول و تحریم دوم بویژه اول، نصف بیماران سرطانی
ما مردند به خاطر کمبود یا گرانی دارو.
این کشتار اوکراینیها مایه تأسف من است، هرچند همین
اوکراینیها همین تأسف را هم برای ما نداشتند و یک بار به این
همه تحریم ظالمانه ذرهای اعتراض نکردند. سیاست عرصه قدرت است
و نه اخلاق و اگر هم بحث اخلاقی را بخواهیم پیش بگیریم، اتفاقا
باید سمت روسیه را بگیریم؛ البته من بهعنوان تاریخشناس
میتوانم این حرف را بزنم اما مسئولان ما نباید چنین حرفی را
بزنند.
ایران از لحاظ بنیادی یک کشور تنهاست و هیچ کشوری شریک
ژئوپلیتیکی ایران نیست. این تنهایی ژئوپلیتیک درسی میدهد که
ما باید همیشه دنبال موازنه قدرت در دنیا باشیم. وقتی آمریکا
فشار را زیاد کرد، ما باید سمت چین، هند، ترکیه، روسیه و...
میرفتیم و هر وقت هم فشار روسیه زیاد شود، باید سراغ موازنه
برویم.
روسیه هیچگاه بازیگر بزرگی درباره ایران نبوده؛ یک قدرت نظامی
است که تأثیر بزرگی روی ایران ندارد، اما برای کنترل آمریکا
خوب است. ما باید کارت روسیه را نگه داریم و نباید هول شویم و
به خاطر اوکراین روسیه را کنار بگذاریم؛ چون بعدا به روسیه
برای مقابله با آمریکا نیاز داریم. همین الان جمهوری اسلامی در
حال بازی با کارت روسیه و این جنگ است؛ چون صادرات ما بهشدت
زیاد شده و من حدس میزنم درآمد نفتی ایران در یک ماه گذشته
تقریبا برابر کل سال قبل است. ایران نه باید روسیه را محکوم
کند و نه باید از حمله به اوکراین دفاع کند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۶ مارس
۲۰۲۲ |