|
اکثریتی از مردم ایران که جمهوری اسلامی امروز را مبنای قضاوت
درباره انقلاب 57 قرار میدهند یا آن انقلاب و سالهای نخست
جمهوری اسلامی را ندیده اند و از آن خبر ندارند و یا اگر هم
بوده و دیده اند تحت تاثیر آنچه امروز می بیننند آن را فراموش
کرده اند. بنابراین، گهگاه دفتر سال های اول جمهوری اسلامی و
سال 57 را ورق زدن به آن می مانند که پرده ای را از مقابل چشم
کنار بزنیم. آنچه را که می خوانید بخشی از خاطرات آیت الله
موسوی تبریزی دادستان کل جمهوری اسلامی در زمان حیات آیت الله
خمینی است. این خاطره مربوط به اولین سالگرد درگذشت دکتر علی
شریعتی
«در اوایل پیروزی انقلاب و زمانی که امام تازه به قم آمده بود
و من از طرف ایشان مسئول تاسیس دفتر تبلیغات و اداره آن شده
بودم، همین طور که کم کم به خرداد ماه و سالروز رحلت دکتر
نزدیک می شدیم، هر روز تعدادی از طلّاب جوان و دانشجویان و
دانش آموزان دبیرستانی به ما مراجعه می کردند و تقاضا داشتند
که برای دکتر مراسم سالگرد بگیرند و از آنجایی که این اولین
مراسم سالگردی بود که بعد از پیروزی انقلاب برای مرحوم دکتر
شریعتی گرفته می شد از حساسیت و اهمیت خاصی نیز برای دوستداران
و هوادارانش برخوردار بود و این در حالی بود که در جبهه
مخالفین دکتر نیز حساسیت زیادی وجود داشت، به همین جهت یک روز
آقای شرعی در حالی که خیلی مضطرب و نگران به نظر می رسید پیش
من آمد و گفت: به دلیل حساسیتی که عده ای از علما و بیوت
مراجع بخصوص بیت آیت الله گلپایگانی نسبت به دکتر شریعتی دارند
شما نباید برای او مراسم سالگرد بر پا کنید، چون اینها مخالفت
خواهند کرد و این مخالفت به بروز مشکلاتی در سطح قم خواهد
انجامید.
من در جواب ایشان گفتم: من باید از حضرت امام کسب تکلیف کنم،
ایشان هر چه فرمود ما همان طور عمل می کنیم.
به همین خاطر من یک روز خدمت امام رسیدم و جوّ موجود را در این
زمینه تا حدودی برای ایشان تشریح کردم و گفتم: با این وضع که
یک عده خواهان برگزاری مراسم و عده دیگری مخالف بر پایی آن
هستند نظر حضرتعالی چیست؟
ایشان فرمود: شما برای دکتر سالگرد بگیرید منتها کسی را برای
سخنرانی دعوت کنید که با افکار و اندیشه های ایشان به خوبی
آشنا باشد و نسبت به اشکالات و انتقادات وارد بر دکتر نیز
آگاهی کافی داشته باشد تا ضمن تبیین آن اندیشه ها به نقد و
ارزیابی آنها هم بپردازد و تنها به تعریف و تمجید اکتفا نکند.
من عرض کردم آیا شما شخص خاصی را مد نظر دارید؟
ایشان فرمود: به نظر من آقای بنی صدر برای این کار مناسب است
و از او دعوت کنید، منتها قبل از سخنرانی من می خواهم چند
دقیقه ای او را ببینم.
من از محضر امام مرخص شدم و ترتیب مراسم را دادم و اطلاعیه ای
هم در این مورد منتشر کردم و به بنی صدر هم که آن موقع در
شورای انقلاب عضویت داشت، تلفن کردم و برای سخنرانی دعوتش کردم
که پذیرفت و در موعد مقرر به قم آمد و من طبق سفارش حضرت امام،
ابتدا بنی صدر را خدمت ایشان بردم و حضرت امام در حدود بیست
دقیقه به طور خصوصی با او صحبت کرد.
در اين مدت من در اتاق دیگری منتظر نشسته بودم تا اینکه ملاقات
تمام شد و من به همراه بنی صدر به طرف حرم مطهر حضرت معصومه
{س} که محل برگزاری مراسم بود حرکت کردیم و موقعی که به حرم
رسيديم دیدم صحن بزرگ حرم و خیابان های اطراف مملو از جمعیت
است و آماده استماع سخنان بنی صدر هستند.
بنی صدر هم در جایگاهی که در ایوان بزرگ حرم به این منظور مهیا
شده بود قرار گرفت و شروع به سخنرانی کرد که انصافا سخنرانی
خوبی از آب در آمد، یعنی هم از مبارزات و خدمات مرحوم دکتر
شریعتی تجلیل و تقدیر کرد و هم اشکالات اساسی و مهمی که بر
مطالب و نظریات دکتر وارد بود و در لابلای کتاب هایش وجود داشت
مطرح کرد.
این سخنرانی به قدری جالب و سنجیده بود که هم طرفداران دکتر و
هم مخالفین وی با رضایت کامل و بدون ایجاد مشکل خاصی مجلس را
ترک کردند و افرادی مثل آقای شرعی هم که خیلی نگران بودند، از
این که این مجلس به این خوبی تمام شد خیلی خوشحال و راضی به
نظر می رسیدند.
(خاطرات آیت الله سیّد حسین موسوی تبریزی، ناشر: چاپ و نشر
عروج، ص
۳۴۸ - ۳۵۰)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۲ ژانویه ۲۰۲۲ |
