اگر حادثه ای در منطقه روی ندهد که پای ایران هم به نوعی در آن
کشیده شود و در داخل کشور هم حادثه ای فاجعه بار را آنها که از
کنار تحریم ها میلیاردها دلار به جیب زده و در بانکهای خارج
ذخیره کرده اند سازمان ندهند، مذاکرات وین با یک توافق اولیه
پایان می یابد. همه شواهد نشان میدهد که این توافق کامل نخواهد
بود اما طرفین و بویژه ایران و امریکا بر سر مرحله بندی چنین
توافقی با یکدیگر کنار خواهند آمد. عقب نشینی مرحله ای اتمی
ایران و لغو گام به گام تحریم ها. با این حربه تبلیغاتی علیه
مخالفان برجام در دولت روحانی که حالا دولت و مجلس را دراختیار
دارند نباید موافقت کرد که "چرا دیروز مخالف بودید و امروز
موافق؟". مسئله، امروز این نیست که دیروز چه گفتند و چگونه چرخ
مملکت را خواباندند و دولت را فلج کردند، بلکه مسئله شکم مردم
و فقری است که کمر مردم را تا زانو خم کرده است. این تصور که
با توافق وین و لغو تحریم ها، حکومت پولی در بازار می ریزد و
از بحران اعتراض های خیابانی خود را خلاص خواهد کرد و سیاست
های محدود کننده و سرکوب کننده را تشدید خواهد کرد، تصور واقع
بینانه نیست. مردم مرحله ای را پشت سر گذاشته اند که دیگر نمی
توان به شیوه گذشته بر آنها حکومت کرد. بخش مهمی از جنجال
مخالفت با گردش به شرق که با هدف تحت تاثیر قرار دادن اقشار
متوسط و وسیع جامعه صورت میگیرد و سوخت اصلی موتور آن سرمایه
داری وابسته به غرب است، ناشی از همین بینش و نگرانی بیان شده
در بالاست. والا هیچ نیروی ملی و واقع بینی نمی خواهد و نمی
تواند با سرمایه گذاری اقتصادی چین درایران، پیوند ایران به
جاده ابریشم، وصل شدن ایران به پیمان شانگهای، رفتن به سوی
تولید صنعتی و کشاوری و قدرتمند کردن قوای نظامی کشور با تجهیز
ناوگان هوائی، دریائی و زمینی ایران مخالف باشد. همچنان که در
شرایط پیچیده جهان و منطقه، نباید با بهره گیری ایران از رابطه
و داشتن پیمانی نظامی با جبهه ای که چین و هند، روسیه و
پاکستان در آن قرار دارند مخالف باشد. با توافق اتمی و لغو
تحریم ها از یکسو و قرار گرفتن در جبهه
ای
که نام برده شد و بهره گیری از سرمایه گذاری چین در ایران باید
بتدریج به سوی آن ثباتی رفت که نیاز به گسترش حضور نظامی غیر
مستقیم با هزینه های سنگین در کشورهای منطقه برای امنیت
راهبردی خود نباشد. چنین فضا و شرایطی باید و باید کوشید که
بتواند، فضای سیاسی داخل کشور را باز کند، زندانیان سیاسی و
فعالان مدنی را از زندان آزاد کند و زمینه خانه تکانی در
نهادها و ارگان های حکومتی را متناسب با شرایط نوین فراهم کند.
چنین تحولی، متفاوت با گذشته، می تواند مناسبات با غرب و جلب
سرمایه گذاری آن در ایران را ممکن سازد و متعاقب آن، به روابط
سیاسی ایران با جهان تعادل ببخشد. همه این پیش بینی ها، حتی
اگر خوش بینانه باشد و یا تحقق آنها با دشواری بسیار همراه
باشد، به معنای آن نیست که ایران دستآوردهای اتمی خود را
بایگانی کند. به هیچ وجه. از آنچه که بدست آمده بعنوان یک
وظیقه ملی باید دفاع کرد. همچنان که از قدرت نظامی کشور برای
دفاع از امنیت و تمامیت ارضی کشور باید دفاع کرد. مخالفت ادامه
دار با سیاست ها به غایت غلط حکومت طی چند ده سال، به معنای
فراموش کردن نکات بالا نیست و نباید باشد.
در ارتباط با مذاکرات مستقیم برجامی با امریکا که در روزهای
اخیر مطرح شده نیز آن را مانند گذشته منطقی میدانیم. همچنان که
طرح توافق موقت و گام به گام را منطقی و عملی میدانیم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۶ ژانویه ۲۰۲۲ |