|
انتشار فیلم چند حادثه دلخراش وتکاندهنده که یکی مربوط به
بریدن سر یک زن توسط شوهرش در خوزستان است و دیگری بریدن سر یک
مامور پلیس از سوی یکی از اوباش مسلح به قمه، دو بحث را موجب
شده است. نخست بحثی حکومتی برای افزودن بر اختیارات پلیس برای
استفاده از سلاح گرم در صورت مواجهه با مهاجمین مسلح به سلاح
سرد و گرم و دیگری یک بحث کارشناسی و اجتماعی. این که پلیس
باید این اختیار را داشته باشد تا در صورت مواجهه با مهاجم
مسلح از سلاح خود استفاده کند امری غیر طبیعی نیست و تقریبا در
اغلب کشورهای جهان - اروپا وامریکا نیز- رایج است. در ایران
نیز تاکنون پلیس و نیروی انتظامی برای آتش گشودن به روی مردم
بی سلاحی که تظاهرات می کرده اند نه تنها کوتاهی نکرده بلکه
زیاده روی هم کرده است. بنابراین بحث تصویب قانونی که به پلیس
اختیارات بیشتری برای استفاده از سلاح گرم بدهد چندان محلی از
اعراب ندارد مگر آن که قانونی مشخص برای شلیک به طرف اوباش
مسلح به سلاح سرد و گرم مورد نظر باشد.
اما بحث دوم؛ یعنی بحث اجتماعی و کارشناسی. نخست این که عامل
اصلی ترویج و دامن زدن به خشونت در 4 دهه گذشته خود حکومت بوده
است. با اعدام و شکنجه و سرکوب خیابانی، ریختن به خانه های
مردم و انجام قتل، ربودن و به قتل رساندن مخالفان از یکسو و با
دامن زدن به تعصب های دینی و مذهبی مانند ناموس پرستی و یا
ممنوعیت ها و محرومیت هائی که بی وقفه برای زنان قائل شده است.
بنابراین، اگر قانونی باید تصویب شود و جزائی باید درنظر گرفته
شود، ابتدا برای کارگزاران امنیتی و انتظامی حکومت بعنوان
مجریان و پیش از آن برای آمران خشونت است.
در حاشیه این دو بحث، بحث دیگری نیز بدنبال ممنوعیت انتشار
سایت خبری بنام "رکنا" بدلیل انتشار فیلم سر بریدن یک زن در
خوزستان وگرداندن آن توسط شوهرش در شهر. ما با توقیف و ممنوعیت
انتشار هیچ رسانه ای موافق نیستیم، اما با توضیح و تفهیم رسانه
ها در باره عوارض انتشار این نوع فیلم ها و خبرها موافق هستیم.
زیرا انتشار این فیلم ها و عکس ها و حتی خبرها، به خشونت در
جامعه دامن می زند و بتدریج جامعه را به دیدن و شنیدن و خواندن
این نوع جنایات بی تفاوت می کند و آن را امری عادی جلوه می
دهد. ما، خود نیز تا آنجا که توانسته ایم در این زمینه مراعات
توصیه ای را کرده ایم که به دیگر رسانه ها می کنیم. حتی پیش از
انقلاب 57 نیز این نوع مراعات ها نه با زور حکومتی، بلکه بر
اساس قراری که بین مدیران و سردبیران رسانه ها وجود داشت
مراعات می شد. حداکثر، مجلات پیرامون حوادثی اینگونه گزارش
تهیه می کردند و حتما در حاشیه آن با جامعه شناسان و کارشناسان
اجتماعی نیز گفتگو می کردند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۷ فوریه ۲۰۲۲ |
