|
روزنامه شرق: اینک بیش از هر زمان دیگر باید حسرت انتخابات
پرشور ازدست رفته
۱۴۰۰
را خورد. انتخاباتی که نه مستقیم بلکه غیرمستقیم و نامحسوس
می‌توانست ایران و «برجام» را در مذاکرات وین در موقعیت برتر
قرار دهد.
رئیس‌جمهور برگزیده و به تبع آن تیم مذاکره کننده اگر از
پشتیبانی مردمی قوی برخوردار بودند، با صلابت و اعتماد به نفس
بیشتری در مسیر مذاکرات گام برمی‌داشتند. بگذریم از اینکه تیم
مذاکره کننده، از مخالفان همیشگی برجام بوده‌اند و اینک در
موقعیت متضادی قرار دارند و ناگزیرند از منافع ملی و مردم دفاع
کنند. یقینا فشاری که روی آنان است بیشتر از دولت قبلی است؛
چرا که طرف‌های مذاکره می‌دانند این تیم علی‌رغم میل باطنی‌اش
تن به مذاکره داده است و مهم‌تر از همه اینکه باید با
دستاوردهای ملموس و قابل دفاع از این مذاکرات به کشورش بازگردد.
این عوامل و افزون بر آن به دست‌آوردن امتیازات بیشتر در
مذاکرات، تعادل روحی و روانی مذاکره کنندگان را بر هم خواهد
زد و دست بر قضا هرچقدر این مذاکرات طولانی‌تر شود، فشارهای
اقتصادی به دلیل تورم افزایش یافته و ایران در وضعیتی نا
مطمئن‌تر قرار خواهد گرفت. اگرچه مذاکره کنندگان به دلیل
رویه‌های سیاسی‌شان به شتاب غیرضرور تن نخواهند داد، اما
کش‌دارشدن مذاکرات هم به نفع آنان نیست.
آنچه تیم مذاکره‌کننده را آشفته می‌کند اقدامی سریع در نهایت
دقت است؛ کاری که معمولا خاصه در مذاکرات کار دشواری است، زیرا
طرف‌های مقابل از نقاط ضعف و قوت آنان باخبرند. اگر در
انتخابات
۱۴۰۰
مردم به میدان می‌آمدند و رئیس دولت برآمده از آرای حداکثری
مردم بود، اکنون دولت در این مذاکرات به هر نتیجه‌ای می‌رسید
مردم از آن حمایت می‌کردند خاصه اینکه ادامه تحریم‌ها آنان را
در موقعیتی شکننده تر از قبل قرار داده است. در این میان مجلس
حداقلی نیز نمی‌تواند نقطه اتکایی باشد؛ آن هم مجلسی که پیش از
این به صورت نمادین سند برجام را به آتش کشیده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 26 دسامبر 2021 |
