|
نحوه برخورد با اعتراضات اصفهان و همچنین نحوه تبلیغات پیش و
پس از یورش به این تظاهرات نشان داد که حکومت برای روبرو شدن
با تظاهرات مردم و نحوه انتشار اخبار این اعتراضات و برخورد با
آنها سر دو راهی عقل و درایت از یکسو و ناتوانی از جدا شدن از
اشکال و رفتارهای گذشته است. در تظاهرات اعتراضی اصفهان
شعارهائی مانند "رضا شاه روحت شاد" از یکسو و افزایش روز افزون
و ساعت به ساعت جمعیتی که در بستر زاینده رود جمع شده بودند
حکومت را مصمم به یورش کرد اما نه یورشی مانند دیماه 96 و یا
آبان 98 که از کشته پشته ساخته شد، بلکه عمدتا با شلیک گلوله
های ساچمه ای و پرتاب گاز اشک آور و بستن راه ها و خیابانهای
منتهی به زاینده بود. تظاهرات و اعتراضات پراکنده شد و بصورت
پراکنده ادامه یافت اما خشم و نفرت مردم برای آینده ذخیره. در
عرصه تبلیغاتی نیز در روزهای نخست صدا و سیما و برخی روزنامه
های بلند گوی دروغ و ستیز با مردم اخبار این تظاهرات را بصورت
گزینشی و با پریدن از روی شعارهای مردم منعکس کردند اما از
فردا یورش به مردم در زاینده رود و خیابانهای اطراف آن، سیستم
تبلیغاتی بار دیگر به همان شیوه های گذشته بازگشت و با دروغ و
وارونه جلوه دادن واقعیات اخبار را انعکاس دادند. چادرهائی که
بسیجی ها و لباس شخصی ها آتش زده بودند را انداختند گردن مردم
و آنها را متهم کردند که با پرتاب سنگ و مواد آتش زا به
ماموران انتظامی حمله ور شدند. حیرت آور است که حکومت هنوز نمی
خواهد قبول کند که مردم حتی اگر همان روز حادثه موفق به دیدن
عکسها و تصاویر نشوند، در روزهای بعد آنها را می بینند و بر
خشم و نفرتشان از این دروغ گوئی ها افزوده می شود. چنان که از
قتل های زنجیره ای و حمله به کوی دانشگاه، تا دو اعتراض 96 و
98 چنین شد و این خشم در زاینده رود بازتاب خود را نشان داد.
حکومت نمی خواهد قبول کند که زمان دروغگوئی و فریب افکار عمومی
گذشته است. نه فقط در ایران، بلکه در کل جهان. فضای مجازی
اجازه بهره گیری از این شیوه نخ نما را نمیدهد. رسوائی از این
بیشتر که در روزهای حضور مردم در بستر زاینده رود نه امام جمعه
دروغگوی اصفهان و نه استاندار مرتجع و جدید اصفهان و نه حتی
نمایندگانی که بنام نماینده مردم اصفهان در مجلس جا خوش کرده
اند و نه حتی یکی از وزراء جرات نکردند بروند زاینده رود و با
مردم سخن بگویند. همگی از ترس سنگرهای خود را رها نکردند و
حالا همه آنها، پس از یورش به تظاهرات مردم، زبان در آورده و
با تبلیغات حکومتی همسازی را آغاز کرده اند. اینکه مردم به
ماموران انتظامی حمله کردند، اینکه معاندان در میان تظاهر
کنندگان رسوخ کردند، این که شمار تظاهر کنندگان سه هزار بوده و
دروغ هائی از همین دست. این روزها نیز خواهد گذشت، اما حکومت
حداقل از این تظاهرات و اعتراض اخیر درس خواهد گرفت و چاره ای
برای تجدید نظر در تمام سیاست های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی
خود خواهد یافت؟ و یا تا شورش بعدی مردم بر همان طبل همیشگی
خواهد کوبید؟ طرفداران تجدید نظر در برخورد با تظاهرات اصفهان،
چه ضعف هائی داشتند که نتوانستند این تجدید نظر را پیش ببرند و
سرانجام تسلیم طرفداران همان روش های گذشته شدند؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 28 نوامبر 2021 |
