|
تظاهرات آب در اصفهان نه تنها درس هائی برای مردم داشت؛ بلکه
نتایجی توام با ضرباتی تاریخی بر پیکر نظام جمهوری اسلامی نیز
داشت. دهها تن ساچمه بر چشم به خانه بازگشتند، اما هزاران هزار
چشم در سپاه و بسیج، مجلس و دولت و قوه قضائیه به روی واقعیاتی
باز شد که فکرش را هم نکرده بودند. حکومت اصفهان را همیشه "پای
کار" خود میدانست و حالا شاهد است که این پای کار دیگر پا به
پای حکومت حرکت نمی کند. ما در پیک نت 23 آبان که هنوز بستر
زاینده رود را جمعیت پر نکرده بودند و به سوی مردم گلوله های
ساچمه ای شلیک نشده بود نوشتیم "دیگر اصفهان، دژ مستحکم سپاه
نیست". (لینک این مطلب را در ادامه نقل کرده ایم.)
آن نیروئی که به زاینده رود آمد، عمدتا کشاورزان و باغداران
بودند. یعنی همان نیروئی که درجریان جنگ با عراق فرزندان خود
را به جبهه ها فرستاده بودند. جانبازان و معلولان و آزادگان به
بستر زاینده رود آمدند و حالا ساچمه بر چشم به خانه بازگشته
اند. همین نیروی باصطلاح "پای کار" نظام، در روزهای پس از
ساچمه باران کردن مردم، در مساجد اصفهان در محلات مختلف اصفهان
جمع شدند تا هم فریضه نماز را بجای آورند و هم به دیگران
بگویند چه برسرشان آمد. با آگاهی از همین ادامه جنبش زاینده
رود بود که فراخوان نماز جمعه در زاینده رود داده شد و حکومت
وحشت زده بیانیه شبه کودتا در اصفهان صادر کرد و با این
فراخوان و این نماز به مقابله برخاست. امام جمعه بی حیای
اصفهان که پس از ساچمه باران مردم زبان علیه مردم باز کرده
بود، جرات و جسارت آن را نیافت که اعلام کند برای امامت نماز
جمعه به مصلی زاینده رود می رود! حداقل سه امام جمعه مشهد،
تهران و همین اصفهان گفته بودند که مردم اگر نماز رحمت بخوانند
باران می آید. مردم گفتند روز جمعه میروند زاینده رود که همین
نماز را بخوانند. پس چرا این امام جمعه نیآمدند و نرفتند نماز
باران بخوانند؟
واقعیت اینست که اکنون هرجنبش اعتراضی در هرگوشه ای از ایران
بسرعت تبدیل به جنبش اعتراضی و مطالباتی برای همه خواسته های
سرکوب شده مردم می شود. در اصفهان نیز چنین شد و اتفاقا حکومت
هم این را خوب می داند و به همین دلیل هیچ تجمعی را قبول نمی
کند و آزاد اعلام نمی کند تا به یکباره سیل جمعیت در خیابانها
راه نیفتد. حداقل از جنبش سبز تا امروز اوضاع همین بوده است.
بی اعتناء و بی ارتباط با تفسیرهای حکومتی و از جمله رهبر
جمهوری اسلامی که اینها را "فتنه" می داند و آنهائی را که با
این خیزش های عمومی همراهی می کنند "بی بصیرت"! حکومت فهمید که
اگر تنها چند روز دیگر جنبش آب در زاینده رود ادامه یابد سیل
جمعیت از شهرهای اطراف اصفهان و حتی شهرهای دیگر به سمت اصفهان
راه خواهد افتاد و این نخستین پایتخت حکومت شیعه (صفویان) در
ایران تبدیل به پایتخت جنبش علیه حکومتی که بنام انقلاب علیه
انقلاب عمل کرده تبدیل خواهد شد. اکثر شعارهای مردم، درجنبش
زاینده رود بر گرفته از شعارها و نوحه های انقلاب 57 بود. نوحه
هائی که هم در انقلاب 57 و هم در جنبش سبز و دو خیزش 96 و 98 و
این بار در اصفهان وسیعا مردم روی آنها اشعاری به روز گذاشته و
با همان آهنگ مذهبی آنها را می خواندند. این بازگشت به صدر
انقلاب 57 با سرود "ای ایران" هوشنگ ابتهاج (سایه) که انبوه
مردم در شیراز خواندند پیوند خورد. شعری که سایه برای جنبش
انقلابی 57 سرود، زنده یاد لطفی آهنگ آن را ساخت و خود با تار
آن را همراهی کرد، شجریان آن را با تسلطی کم نظیر خواند و
هنگامی که از تلویزیون ملی ایران و رادیو ایران پخش شد مردم را
آن سرود ملی ایران کرده بودند. می توان ماشین های سیاه ضد شورش
را در خیابانهای اصفهان به حرکت در آورد، می توان اعلامیه
حکومت نظامی در اصفهان خواند و همه راههای منتهی به زاینده رود
را بست، اما نمی توان مقابل رود رونده و خروشان مردم علیه
تبعیض، اختلاف طبقاتی، برباد رفتن آرزوها نهفته در شعارهای
انقلاب 57، غارت مردم، زندانهای لبریز شده از زندانیان سیاسی و
غیر سیاسی، فقر، سرکوب و ... را گرفت. دیر نیست که همین بانگ
اعتراض در بدنه خود نیروهای نظامی و سپاهی و بسیجی و انتظامی
بلند شود، مگر حکومت به توصیه ای تن بدهد که در تازه ترین پیام
خاتمی به حزب اتحاد ملت روی آن بعنوان راه حل مشکلات و بحران
های کنونی کشور انگشت گذاشته و در همین شماره پیک نت می
خوانید. او بدرستی می گوید که "قدرت" را باید زیر فشار گذاشت
تا حرف مردم را گوش کند و جز رفتن به سوی وحدت ملی، چاره دیگری
در برابر نظام نیست. این همان حرفی است که یکسال و نیم پیش آیت
الله خوئینی ها در نامه ای سرگشاده خطاب به علی خامنه ای نوشت
و گفت: در سیاست های 3 دهه گذشته باید تجدید نظر شود!
---
پیک نت 23 آبان
https://pyknet.net/1400/05aban/23/page/esfehan.htm
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4 دسامبر ۲۰۲۱ |
