|
ناتو از طریق جمهوری اوکراین به مرزهای روسیه نزدیک شده است.
پوتین رئیس جمهور روسیه دراین زمینه به امریکا هشدار داده و
گفته است روسیه دارای خط قرمزهائی است که عبور از آنها موجب
واکنش نظامی روسیه خواهد شد. از سوی دیگر بایدن رئیس جمهور
امریکا به سئوالی که روز گذشته در همین ارتباط خبرنگاران با او
مطرح کرده بودند گفت "من هیچ خط قرمزی را قبول ندارم". هم
هشدار پوتین و هم پاسخ بایدن به خبرنگاران و هم گزارش هائی که
از مرزهای مشترک اوکراین و روسیه منتشر شده نشان میدهد که
روسیه سرگرم نقل و انتقالات وسیع نظامی در مرزهای روسیه است که
ناظران حدس می زنند هدف از آن، دفاع از دو جمهوری خود مختاری
باشد که در بخشی از خاک اوکراین تشکیل شده و معروف است به
"جمهوری دمکراتیک خلق دنباس". حتی پیش بینی می شود که روسیه
برای دفاع از این جمهوری که شامل دو ناحیه است و شمار زیادی
روس زبان در آنها زندگی می کنند، واحدهائی از ارتش روسیه وارد
آن جمهوری کرده و سامانه های دفاع هوائی نیز در آنها مستقر
سازد. روزنامه اومانیته در همین شرایط مصاحبه ای با اومانیته
با "ایگور دلانوئه"، متخصص در مسائل دفاعی - راهبردی مسکو
انجام داده است.
اومانیته: روسیه با بستن نمایندگی دیپلماتیک خود در ناتو در
بروکسل و مسکو چه سیگنالی ارسال می کند؟
ایگور دلانوئه: پس از اخراج‌های متعدد نمایندگان روسیه در
مأموریت ناتو، دولت تصمیم گرفت بقیه کارکنان را به کشور
بازگرداند و دفتر اطلاعات و نمایندگی در مسکو را ببندد.
این مارپیچ نزولی و بدتر شدن روابط یورو- آتلانتیک با روسیه
سالهاست ادامه دارد
.
گفتگوبا
اتحادیه اروپا و ناتو از سال 2014 با اختلافات عمیق پیرامون
اوکراین، تنش‌های نظامی در اطراف دریای بالتیک، با لیتوانی،
لتونی و استونی وهمچنین کانون درگیری‌ها در دریای سیاه به
بن‌بست رسیده بود.
علیرغم این همه این کشاکش ها نمایندگی ها در بروکسل و ناتو و
مسکو برقرار بود و مانع اوج گیری غیر قابل کنترل آنها.
نمایندگی ها نقش مهمی در صحنه بین المللی بر عهده داشتند. انها
می توانستند از حوادث در طول مانورها یا عملیات در امتداد
مناطق مجاور کشورهای ناتو و روسیه (دریای سیاه، بالتیک ...)
جلوگیری کنند.
البته هنوز
خوشبختانه، کانال‌های نظامی برای کنترل این تنش‌زدایی وجود
دارد، اما این کانال ها نیز می رود که بسته شوند و هر گفتگوئی
تعلیق شود.
اومانیته : آیا سایر کانال های دیپلماتیک و نظامی تحت تأثیر
این تصمیم قرار خواهند گرفت؟
ایگور دلانوئه: مطمئناً و این همان چیزی است که روس ها مایل
نیستند آنها نیز بسته شوند. مسکو می خواهد گفتگوهای دوجانبه
خود را با تعدادی از اعضای ائتلاف اتلانتیک شمالی حفظ کند.
فرانسه نمونه ای در این رابطه و در چارچوب بحث 2 + 2 است که
وزارتخانه های دفاع و امور خارجه پل های واسطه برای این گفتگو
هستند.
پس از سفر فاجعه آمیز رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا "ژوزف بورل"
در ماه مارس گذشته به مسکو، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه
روسیه، بر حفظ ارتباط با اتحادیه اروپا و نهادهای آن تاکید کرد.
درحالیکه نماینده اتحادیه اروپا اعتقاد دارد که گفتگوها به بن
بست رسیده است.
پس از این موضع گیری نماینده اتحادثه اروپا در سفر به مسکو
لاوروف بیان کرد که سیاست مسکو از این پس گفتگوی مستقیم با خود
کشورهای اروپائی بصورت دو جانبه است. مسکو اکنون در مورد ناتو
نیز همین سیاست را دنبال می کند.
البته روسیه میداند که
ناتو ائتلافی که هم از نظر سیاسی و هم نظامی تحت کنترل و هدایت
امریکاست. به همین دلیل مسکو اکنون به این نتیجه رسیه که به
جای اتلاف وقت برای بحث در چارچوب ناتو، باید مستقیماً با رهبر
ناتو یعنی ایالات متحده صحبت کند
.
شما در ارتباط با فعالیت های اتمی ایران هم شاهدید که اروپا
نمی تواند مستقل از امریکا تصمیم بگیرد.
به همین ترتیب است
گسترش ناتو به طرف شرق و یا فروش زیر دریائی های اتمی به
استرالیا که از روی سر اروپائی ها انجام شد. شما میزان تنش های
موجود را با تمایل امریکا به قبول عضویت اوکراین و گرجستان در
نات حدس بزنید. در حالیکه ولادیمیر پوتین با صراحت گفت که
عضویت"اوکراین" در ناتو خط قرمز روسیه است و کرملین آن را
اقدامی خصمانه و تهدیدآمیز تلقی خواهد کرد.گرجستان هم همینطور.
با توجه به شرایطی که در اطراف جمهوری "دونباس" بوجود آورده
اند، واحدهای نظامی روسیه د رمزهای اوکرائین مستقر شده اند.
اومانیته: آیا این یک بازی سه جانبه است که در این منطقه از
جهان در جریان است: آمریکا، چین و روسیه؟
ایگور دلانوئه: خط الراس همین است . روسیه با سواحل طولانی خود
به عنوان یک قدرت در اقیانوس آرام حضور دارد و درهمین منطقه
تنش ها و درگیری های احتمالی با اختلافات متعدد بین ژاپن،
ویتنام، کره جنوبی جریان دارد.همچنین بر سر تایوان. هر نوع
ادعاهای ارضی می تواند به درگیری تبدیل شود.
منطقه در حال نظامی شدن شدید است. با افزایش بودجه هنگفت و در
همه جا ازجمله با تشکیل جبهه ای جدید علیه چین..بدیهی است که
همه اینها توسط مسکو بررسی می شود. با توجه به همین حساسیت از
سال 2019 روسیه گشت زنی و پروازهای نزدیک به حریم هوایی ژاپن و
کره جنوبی را به همراه چین آغاز کرد. درحالیکه روسیه با دو
کشور ژاپن و کره جنوبی روابط قدیمی دارد.
در این بازی بزرگ ژئوپلیتیکی در آسیا- اقیانوسیه، مسکو به طور
فزاینده ای خود را با مواضع پکن با همکاری نظامی نسبتاً پایدار
همراه می کند، زیرا چین قدرت اصلی در منطقه است.
این در واقع افزایش هزینه های نظامی برای ایالات متحده برای
موازنه قدرت با روسیه است و ایالات متحده این موازنه قدرت را
با روسیه در بخش غربی دنبال می کند.
هدف این حمایت سنجیده و متوازن روسیه از چین، تحت فشار قرار
دادن دولت جدید آمریکا برای مذاکره درباره اختلافاتش در اروپا
و کاهش فشار در اتحاد آتلانتیک شمالی علیه روسیه است. این
منطقی به نظر می رسد که در میان مدت و بلند مدت مسکو آن را
دنبال خواهد کرد.
ما امیدواریم در دیدار بایدن و پوتین در ژنو در تابستان آینده
این مسائل حل و فصل شوند. برای از سرگیری گفتگوی واقعی بین دو
کشور، لازم است ابتدا دیپلمات های دو کشور به دفاتر خود باز
گردند و به کار خود ادامه دهند. اکنون در مسکو، سفارت ایالات
متحده تنها درحدود 100 کارمند دارد درحالیکه این تعداد تا قبل
از سال 2017 بیش از 1200 نفر بود.
همین امر در مورد روسیه نیز صادق است،
://www.humanite.fr/russie-pour-poutine-autant-discuter-directement-avec-les-etats-unis-728657
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 5 دسامبر ۲۰۲۱ |
