|
در این روزها، تلویزیون فارسی ایران اینترنشنال، مرتب یک
مصاحبه آبکی و بی محتوا با "تیخونوسکایا" را بعنوان رهبر
اپوزیسیون جمهوری بلاروس منتشر می کنند. همان بازی تکراری که
با "تیمو شینکایا" بعنوان لیدر اپوزیسیون اوکراین شد، با لخ
والسا در لهستان شد، با "واسلاو هاول" در جمهوری چک و نمونه
هائی دیگر شد. آنها بسرعت پس از نقشی که باید ایفاء می کردند
مانند دستمال کاغذی دور انداخته شدند و مهره های جدید امریکا و
آلمان جانشینشان شدند. متن زیرا بخوانید و حتما سعی کنید آن
مصاحبه را هم در تلویزیون ایران اینترنشنال ببینید و بشنوید.
من گزارش زیر را امروز، پس از بازگشت از سفر چند هفته ای به
جمهوری بلاروس می نویسم.
ماه اوت سال گذشته ایالات متحده آمریکا همراه کشورهای اتحادیه
اروپا به زعم خود انتخابات ریاست جمهوری بلاروس را فرصتی برای
« براندازی» حکومت مردمی این کشور غنیمت دانستند.
از سال ها قبل هزاران دانشجو از بلاروس در کشورهای لهستان،
روسیه و بالتیک با بودجه این کشور ها مشغول تحصیل بودند. روشن
است که هر کشوری در خلال آموزش تحصیلی، نظریات سیاسی مورد نظر
خود را نیز آموزش می دهد.
با شیوع ویروس کرونا، کشورهای نامبرده، داشجویان را ( خصوصا
زمان انتخابات ریاست جمهوری بلاروس) به کشور مطبوع خود با
برنامه اخلال در امر انتخابات، برگرداندند.
پس از اعلام رسمی نتایج انتخابات الکساندر لوکاشنکو، با حدود
80
در صد مقام اول و خانم سویتلانا تیخونوسکایا، با
8
در صد مقام دوم را بدست آوردند. پس انتخابات تیخونوسکایا
هیچگونه اعتراضی نسبت به نتایج بدست آمده نکرد.
اما
دو روز پس از انتخابات عده ای جوان در داخل و در کشورهای
همسایه مانند لهستان و کشورهای پری بالتیک با همدستان غربی خود
با برنامه های تبلیغاتی گوشخراش رایویی تلویزیونی، تلگرامی و
دیگر دستگاه‌های ارتباط جمعی، کوشش کردند تا بلاروس را به
اکراین دوم تبدیل کنند. غافل از آنکه برخلاف حکومت فاسد و
آلیگارش اکراین که از حمایت مردم خود پشتبانی نمی شد، شهروندان
بلاروس، با همه کم و کسری‌های زندگی خود الکساندر لوکاشنکو و
حکومت چندین ساله وی را ترجیح داده و حمایت کردند و با عده ای
دانشجو و محصل بی تجربه و کشورهای غربی همصدا نشدند و حکومت
توانست با اعتماد به نفس و بدون تزلزل موج نه چندان قلیانی
بخشی از نیروهای اجتماعی که در تولیدات صنعتی و کشاورزی کشور
نقشی نداشتند را آرام کند. در طول مدت سروصداها و در گیری های
خیابانی حتی یک نفر نیز کشته نشد ( برخلاف آمار کشورهای غربی
که تظاهر کنندگان را صد ها هزار نفردر روز اعلام می‌کردند، در
شلوغ ترین روز های آشوب رقم شرکت کنندگان حدود
45
هزار نفر بود).
نفر دوم انتخابات، تیخونوسکایا، هیچگونه تجربه اداری و سیاسی
را در کشور نداشت و ضمن خانه داری در یک شرکت به عنوان مترجم
زبان انگلیسی مشغول به کار بود. وی در خلال نا آرامی ها در شهر
مینسک پایتخت بلاروس، به عنوان نفر دوم انتخابات، با حضور در
یک برنامه تلویزیونی از جوانان درخواست کرد تا آرامش کشور را
بر هم نزنند. پس از گذشت چند روز وی از مقامات بلاروس تقاضا
کرد تا اجازه خروج از کشور را به او بدهند و سپس عازم شهر
ویلنوس پایتخت کشور کوچک لیتوانی شد. در شهر ویلنوس حرفه ای
های « مخالف سازی» دور بر وی را گرفتند و به خیال خود « شاه
ماهی» مخالف الکساندر لوکاشنکو را شکار کردند. غافل از آنکه
این خانم خانه دار و مترجم زبان انگلیسی کجا و آلترناتیو مردم
بلاروس کجا!
سیستم اقتصادی بلاروس سوسیالیستی است و بدین ترتیب، کارخانه
های بزرگ، زمین ها، راه آهن، بخش اصلی بانک ها و هواپیمایی و…
در اختیار دولت قرار دارند و ماحصل آن به بودجه دولتی ریخته می
شود. مهم ترین درآمد دولت بلاروس از فروش ماشین آلاتی مانند
تراکتور، ماشین‌ها بار بری، کمپرسی های قدرتمند خاک برداری
معادن ( این ماشین ها که رقیب بلاشرط کاتر پیلار آمریکایی است
با قیمتی بسیار پایین تر که به بیش از
70
کشور جهان صادر می شود) و محصولات کشاورزی و لبنی این کشور
است. به اعتبار اعتلای صنعت، کشاورزی و محصولات لبنی بی کاری
در این کشور مفهومی ندارد. هر کس به کاری مشغول است و نشانی از
بی خانمانی و آوارگی و سرگشتگی افراد جامعه مشاهده نمی شود.
ساختمان سازی و جاده سازی از دیگر شگفتی های رونق و خلاقیت در
بلاروس است. آموزش و بهداشت مجانی است. هیچ خانواده ای نگران
آینده فرزندان خود نیست. با وجود تحریم های ظالمانه کشور های
غربی، هر کسی از یک حداقل زندگی برخوردار است و بر همین مبنا
شادی و نشاط را در چهره مردم می‌توان مشاهده کرد.
دستگاه‌های نفاق افکن و نفرت انگیز غربی تلاش دارند تا در
مقابل چنین وضعیت بسامانی، از چوب نیمه سوخته ای مانند
سویتلانا تیخونوسکایا، چهره ای آلترناتیو و مطرح ارائه دهند.
من خود شاهد بودم که حتی جدی ترین مخالفان رئیس جمهور بلاروس،
این خانم را حتی « عروسک» پوفکی قلمداد می‌کردند و صحبت‌ها و
مصاحبه هایش را به سخره می گرفتند.
در اساس دو تیپ مخالف جدی حکومت بلاروس می باشند: افرادی که
خواهان تجارت افسار گسیخته اند و بخشی از روشن فکران این کشور
که دنیای غرب را بهشت برین می دانند. غافل از اینکه در آلمان
«بهشت اروپا» کافی است گشتی در شهر های بزرگ این کشور از جمله
برلین پایتخت بزنی و اطراف ایستگاه های راه آهن به گردش درآیی
تا سیل بی خانمان ها، معتادان و الکلی های از هویت انسانی
درآمده را تماشا کنی.
ائتلاف کشورهای متجاوز غربی همان قدر برای مردم بلاروس سینه به
تنور می چسبانند که برای مردم اکراین، لهستان، رومانی… و دور
تر برای مردم عراق، افغانستان، سوریه و لیبی و دیگران.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4
اکتبر 2021 |
