|
شواهد نشان میدهد که بر خلاف دوران ریاست جمهوری ترامپ،
دیپلماسی جانشین صف آرائی نظامی شده است. زبان گفتگوها و
سخنرانی ها نیز نه تنها در امریکا، بلکه در کشورهای اروپائی و
در خاورمیانه نیز تغییر کرده است. این صحنه جدید نیازمند
دیپلماسی قوی در ایران است اما هنوز رجز خوانی نظامی ها در
ایران جریان دارد. دیدارها و اظهار نظرهائی که امیرعبدالهیان
وزیر خارجه دولت رئیسی در دیدارهای سیاسی که طی سفر به امریکا
برای شرکت در اجلاس سالانه سازمان ملل داشته و همچنین مصاحبه
هائی که در جریان سفر به روسیه و سپس شماری از کشورهای منطقه
خاورمیانه داشته نشان میدهد که او اگر هم در آینده بتواند
تجربه ای جمع کرده و مرد میدان جدید بشود، اکنون نیست. حرف های
کلی که ما از حزب الله دفاع می کنیم، مناسبات با روسیه راهبردی
است و یا عهد اخوت با دولت سوریه داریم و یا بموقع در مذاکرات
اتمی شرکت می کنیم و ... سخنانی کلیشه ایست که در چارچوب نظرات
و رهنمودهای رهبر جمهوری اسلامی، ظریف در خارج و داخل و روحانی
بویژه درداخل کشور در دوران خود که با فضای نوین سیاسی در جهان
متفاوت است بارها گفته اند. نتایج انتخاباتی که امروز در عراق
برگزار می شود نیز شاید تبدیل موجب فصل تازه ای در پیوند با
تحولات نوین در منطقه و جهان در آن کشور شود. هنوز چاره ای
برای کنار آمدن با تحولات افغانستان پیدا نشده که آوار اتحاد
نظامی پاکستان و ترکیه و آذربایجان فرود آمد. واکنش سریع و
فارغ از آینده نگری از سوی رهبر جمهوری اسلامی با استفاده از
لحنی تند و نا پسند درباره این مانور نظامی، پیامدش مانور دوم
و وسیع تر و پیوستن گرجستان به آن بود. زیاده گوئی های اتمی که
تولید سلاح اتمی را تداعی می کند عملا آب به آسیاب اسرائیل
برای گسترش نفوذ و مناسبات سیاسی اش با کشورهای خاورمیانه و
خلیج فارس را به همراه دارد. ادامه خصومت با مصر به آن دلیل که
شاه در مسجد رفاهی آن کشور دفن شده، عملا اجازه گشوده شدن
درهای مناسبات با عربستان را نمیدهد، درحالیکه مناسبات عادی با
این دو کشور بزرگ خاورمیانه و خلیج فارس نه تنها مناسبات با
کشورهای کوچک منطقه و خلیج فارس را به همراه دارد بلکه جلوی
بلند پروازی های ترکیه را می گیرد. خاتمه بلندپروازی های
ترکیه، عقب نشینی جمهوری آذربایجان را بدنبال دارد. درست در
زمانی که برخی مقامات امریکا و رسانه های آن کشور بر طبل جنگ -
حتی اتمی- با چین می کوبند، کاخ سفید باب مذاکره را با چین باز
کرده است. اهمیت گشوده شدن این باب مهم تر از فروش زیردریائی
های اتمی به استرالیاست. معامله ای پر سود که آن را از چنگ
فرانسه درآوردند. درباره روسیه نیز، با عقب نشینی که امریکا و
کشورهای منطقه در برابر سوریه آغاز کرده اند می توان منتظر
مذاکرات سیاسی میان امریکا و روسیه بود. فعلا بهانه، جلوگیری
از نفوذ جمهوری اسلامی در لبنان با ارسال نفت به این کشور است،
اما مسائل عمیق تر از این بهانه هاست. اگر جمهوری اسلامی
نتواند شرایط نوین را درک کند و یک تیم دیپلماتیک قوی را به
خدمت فراخواند، عرصه را چنان خواهد باخت که به محاق انزوا فرو
خواهد رفت و با خواب و خیال های نفوذ راهبری در منطقه باید
وداع کند. درست در چنین وادی نوینی، رهبر جمهوری اسلامی دولت و
مجلسی را بر سر کار آورده که بسیار بعید است حریف شرایط نوین
منطقه ای و جهانی بشوند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 10
اکتبر 2021 |
