|
مذاکرات
اتمی که ظاهرا بزودی در وین از سر گرفته خواهد شد، اگر از جانب
جمهوری اسلامی با درایت هدایت شود، دستآوردهای کنونی اتمی باقی
می ماند و ایران نیز به همان نقطه ای میرسد و یا در واقع در
همان نقطه ای متوقف می شود که آلمان، ژاپن، آرژانتین، برزیل و
افریقای جنوبی متوقف شده اند. یعنی تا آستانه امکان تولید سلاح
اتمی در یک فرصت نه چندان دراز مدت. ظاهرا امریکا و دیگر
کشورهای طرف مذاکره با ایران نیز تا اینجای کار را قبول کرده
اند و آنچه بر سر آن اختلاف است و محل چانه زنی، تولید موشک
هائی است که بتوان کلاهک اتمی بر آن سوار کرد. همچنین قبول
تعهدات و ضابطه هائی از جانب جمهوری اسلامی در منطقه. شاید اگر
رجز خوانی های فرماندهان سپاه و معرکه گیرانی مانند حسین
شریعتمداری در روزنامه کیهان نبود و گاه و بیگاه موشک با شعار
نابودی اسرائیل هوا نکرده بودند، این مسیر با چالش کمتری طی
شده و کمر مردم ایران زیر باز تحریم ها خم نمیشد. در واقع،
نباید مخالفت با اسرائیل و حتی حمایت از مبارزه فلسطینی ها با
دولت اسرائیل را به فعالیت موشکی و اتمی پیوند می زدند که زدند
و هنوز هم عده ای در جمهوری اسلامی همین پیوند را دنبال می
کنند. همان طیفی که کیهان را بلندگوی خود کرده اند و تصور می
کنند اگر ایران از معاهده
NPT
خارج شود، ریش خود را از چنگ برجام بیرون کشیده و می توان رفت
برای تولید کلاهک اتمی. همین پیشنهاد را با صراحت، روز گذشته
کیهان نوشت و منتشر کرد: اگر حضورمان در
NPT
هیچ دستاوردی نداشته و به جای دستاورد، از دست داده داشته‌ایم
چرا باید در خروج از این معاهده تردید کنیم؟
استدلالی که می شود آنست که وقتی اسرائیل عضو این نهاد نیست و
هر کاری دلش بخواهد می کند، چرا ما باید در این نهاد بمانیم و
دست و پای خود را ببندیم.
این که بتوان فشار آورد تا فشار جهانی اسرائیل را ناچار به
ورود به
NPT
کند حرف خوبی است، اما چرا باید فقط ایران تنها سپر این فشار
باشد؟ و چرا نباید جهان را پشت این سپر جمع کرد؟ و چرا باید با
خروج از
NPT
ایران را بیش از این در موقعیت خطر قرار داد و آنچه بدست آمده
را هم بر باد داد؟ تمام هنر آنست که فعالیت اتمی را از سیاست
خارجی و سیاست نظامی جدا کرد، تحریم ها را از دوش ملت برداشت و
رسید به همان نقطه ای که کشورهای یاد شده در بالا رسیده و در
آنجا متوقف مانده و اقتصاد، صنعت، تولید و کشاورزی خود را
ساخته و شکم مردم را سیر کرده اند. با همین هنر باید به ایران
هراسی در منطقه خاتمه داد و پرچمی را که اسرائیل در منطقه بدست
گرفته از چنگش درآورد و آن را در انزوا و محاصره کشورهای مخالف
اسرائیل در منطقه نگهداشت. روی دیگر این سکه که کیهان نویسان
بر آن پای می فشارند بیرون آمدن از
NPT
و تولید کلاهک اتمی و انزوای مطلق ایران در منطقه و خالی کردن
میدان برای اسرائیل است تا با ایران هراسی کشورهای منطقه را
علیه ایران بسیج کند و خود از انزوائی که از ابتدای تاسیس
اسرائیل گرفتار آن بوده نجات بدهد. مسابقه اتمی در منطقه آغاز
می شود که سه کشور مصر، ترکیه و عربستان پیشتاز آن خواهند بود.
در صورت رسیدن به این نقطه، چه می توان کرد؟ جنگ اتمی با
اسرائیل؟ فقط دیوانگان به این سئوال پاسخ مثبت می دهند!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 17 اکتبر 2021 |
