این عکس صفحه اول روزنامه کیهان در سال 57 است با تیتر بزرگی
مبنی بر مذاکراه نخست وزیر جدید شاه "شریف امامی" برای
بازگرداندن آیت الله خمینی به ایران است. آیت الله خمینی هنوز
در نجف بود و از سوی صدام حسین اخراج نشده و ساکن پاریس نشده
بود. ای بسا اگر تماسی برقرار می شد، شریف امامی که با
روحانیون قم و بویژه با آیت الله شریعتمداری رابطه ای قدیمی
داشت می توانست آقای خمینی را با قبول برخی شرایط و نظرات او
به ایران باز گردانده و راهی قم کند که اگر چنین شده بود
انقلاب ایران مسیر دیگری را می پیمود.
ناصر خدابنده خبرنگار ورزیده کیهان که حوزه مسئولیتش مجلس سنا
بود و به همین دلیل با شریف امامی که پیش از نخست وزیری رئیس
مجلس سنا بود آشنائی قدیمی داشت. شریف امامی پس از صدور حکم
نخست وزیری در اولین مصاحبه خود با شعار "آشتی ملی" در برابر
خبرنگاران قرار گرفت. خدابنده به توصیه رحمان هاتفی سردبیر
کیهان در آن مصاحبه از شریف امامی سئوال کرد: "این آشتی ملی که
می فرمائید شامل روحانیون نیز می شود؟" شریف امامی پاسخ مثبت
داد. هاتفی که میدانست جواب شریف امامی قطعا مثبت خواهد بود،
به خدابنده سفارش کرده بود که بلافاصله پس از این پاسخ شریف
امامی از او سئوال کن: این روحانیونی که مشمول آشتی ملی می شود
شامل آیت الله خمینی هم می شود؟ خدابنده سئوال را مطرح کرد و
شریف امامی که در منگنه گیر کرده بود، زیرکانه گفت: شامل حال
همه روحانیون می شود!
هاتفی سئوال خبرنگار کیهان و پاسخ شریف امامی را تلفیق کرد و
عنوان اول روزنامه کیهان را از آن ساخت و درکنار عکس آیت الله
خمینی در صفحه اول کیهان منتشر کرد. همین صفحه اول کیهان که می
بینیذ. از 15 خرداد 42 تا آن زمان عکسی از آیت الله خمینی در
مطبوعات منتشر نشده و حتی روحانیون مقلد و طرفدار او نیز عکس
وی را اگر هم داشتند لای کتاب های مذهبی شان پنهان می کردند.
این خبر و انتشار عکس آیت الله خمینی در صفحه اول روزنامه
کیهان از ابتکارات رحمان هاتفی سردبیر وقت روزنامه کیهان بود
که پس از انتشار این شماره کیهان تا 24 ساعت مخفی شد تا به چنگ
ساواک نیفتد. مخفیگاه او در این 24 ساعت بیمارستان سینای تهران
بود. یکی از پزشکان کشیک بیمارستان که با هاتفی دوستی داشت یک
اتاق و تخت را در اختیار او گذاشت تا با لباس مخصوص بیماران در
آن مخفی شود. این شماره روزنامه کیهان برای نخستین بار سد
تیراژ روزنامه های صبح و عصر ایران (کیهان، اطلاعات و آیندگان)
را شکست. تیراژ کیهان و اطلاعات تا پیش از رویدادهای انقلاب 57
بین 120 تا 150 هزار بود، و در سال 57 با انتشار اخبار انقلاب
تیراژ روزانه آنها بتدریج به 400 تا 500
هزار شماره رسیده بود، اما این خبر و عکس تیراژ کیهان را به یک
و نیم میلیون رساند. اگر هشدار بموقع مسئول فنی چاپخانه کیهان
"صداقت" با بیم از شکسته شدن پایه های بتونی ماشین عظیم چاپ
رتاتیو کیهان نبود، هنوز این تیراژ بالاتر هم می رفت. تا پاسی
از شب مردم بسیاری در کوچه کیهان در انتهای خیابان فردوسی
ایستاده و طالب خرید این شماره کیهان بودند. تاکسی ها، اتوبوس
ها و اتومبیل های شخصی و بسیاری از مغازه های تهران صفحه اول
این شماره کیهان را پشت شیشه های خود چسباندند و بدین ترتیب
سانسور و بیم از در اختیار داشتن عکس آیت الله خمینی شکست. این
عکس آیت الله خمینی به همت محمد خوانساری که از خانواده ای
روحانی و از برجسته ترین خبرنگاران جوان روزنامه کیهان بود
تهیه و در اختیار سردبیر وقت کیهان قرارگرفته بود. همه این تیم
که دارای یک نظر نبودند و پس از انقلاب هر یک سرنوشتی متفاوت
پیدا کردند، کار و امری حرفه ای را در چارچوب کار روزنامه
نگاری و خبری پیش بردند. از این جمع که پس از انقلاب بسرعت از
کیهان بازخرید و تصفیه شدند، رحمان هاتفی به جرم توده ای بودن
در سال 62 در زندان و زیر شکنجه در زندان توحید که در زمان شاه
معروف به زندان کمیته مشترک بود کشته شد. صداقت که آشپز ماهری
نیز بود بازنشسته شد و در برخی چلوکبابی های تهران مشغول کار
شد و خوانساری نیز دیرتر کیهان را ترک کرد و دیگر عرصه ای چون
کیهان برای ادامه کار خبری و روزنامه نگاری پیدا نکرد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 30 آگوست 2021 |