|
عبدالله شهبازی محقق تاریج معاصر ایران در یادداشت کوتاهی
درباره فاجعه کشتار کرونا در ایران نوشت:
اصل اتکاء معقول بر توانمندی‌های ملی رویکردی بنیادین است.
وظیفه مسئولین است که این رویکرد را در حوزه‌های مختلف تعریف و
اجرایی کنند در چارچوبی که به زندگی مردم و کیان ملی آسیب نزند.
ولی تجربه نشان داده که، در مقام تحقق، مسئولین نادان و
فرصت‌طلبان و رندان دانا از این اصل برای نیل به اهداف خود
استفاده می‌کنند؛ رفتارهای نمایشی «انقلابی» و از اینطریق
برکشیده شدن در هرم دیوان‌سالاری یا سودجویی‌های مالی. نمونه
بارز ماجرای عجیب کرونا در ایران است که به قیمت جان هزاران
انسان تمام شد.
سال‌هاست بر بنیاد و با سوءاستفاده از اصل اتکاء بر
توانمندی‌های بومی مافیاهای بسیار توانمندی شکل گرفته‌اند که
می‌دانند چگونه با تبحر این رویکرد را به سمت تحقق اهداف شخصی
خود یا به سوی کسب سودهای عظیم کانالیزه کنند. داستان واکسن
ایرانی کرونا، و محروم کردن ایرانیان از تزریق بموقع واکسن به
بهانه اتکاء بر توانمندی بومی، و نقش مافیای واردات دارو در
این ماجرای بغایت غیرانسانی، اگر مورد تحقیق جدی قرار گیرد
بسیاری از مسائل را روشن خواهد کرد.
شناخت اینگونه مافیاها، و سازوکار رفتار و سودجویی‌شان، و خنثی
کردن آن بر بنیاد این شناخت، شرط اصلی بقاء ایران است. اگر
کسانی تصور کنند بدون این شناخت، و تلاش برای شناسانیدن آن،
می‌توان راه به جایی برد در اشتباهند. چشم بستن بر این واقعیت،
هر چند صادقانه و با انگیزه دفاع از وضع موجود، کمک به حفظ
اقتدار آن و مشارکت ناخواسته در تداوم و گسترش آن است که
می‌تواند به فرجامی فاجعه‌آمیز بینجامد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 6 سپتامبر 2021 |
