از نظامی و غیر
نظامی، امام جمعه
و کت و شلواری،
اصلاح طلب و
اصولگرا به شمول
جبهه پایداری یا
همان انجمن به
روز شده "حجتیه"
و از مداحان تا
مجلسیان، از رئیس
جمهور تا رئیس
مجلس و از
کاربدستان امنیتی
و غیر امنیتی
داخل بیت سر به
مهر رهبری، تا
فقهای شورای
نگهبان و خلاصه
همه و همه و هر
یک به نوعی،
منتظر خاتمه حیات
رهبر جمهوری
اسلامی اند. همه
این طیف حکومتی
بسیار با احتیاط
در موضع گیری های
سیاسی و بی پروا
در چاپلوسی طی
طریق می کنند تا
گربه شاخشان نزند
و این دوران را
بسلامت پشت سر
بگذارند و البته
از هم اکنون هم
فکر عاقبت کارند
و محاسباتشان را
برای آینده کرده
اند. شاید در این
جمع، هیچکدام
باندازه ابراهیم
رئیسی خود را
ذخیره جانشینی
تصور نکرده باشد.
او که از نایب
دادستانی تهران
در سال پرکشتار
67 خود را به
ریاست امپراطوری
آستانقدس و سپس
ریاست قوه قضائیه
کشانده و با
منجنیق شورای
نگهبان و تائید
بیت رهبری رئیس
جمهور شده، حالا
بر این تصور است
که دو سوم راه را
طی کرده و باید
بسیار با احتیاط
عمل کند تا
بتواند قدم آخر
را برداشته و به
قله برسد. یعنی
رهبر شود! سپاه
که نقش تعیین
کننده را در
انتخاب و انتصاب
رهبر بعدی خواهد
داشت در دولت او
دست بالا را
دارد. وزیر کشور
دولت او که در
گذشته فرمانده
سپاه قدس بوده
حالا برای نخستین
بار با حکم رهبر
جمهوری اسلامی
رئیس شورای امنیت
ملی نیز شده است.
این شورا همیشه
از زیر مجموعه
های وزارت کشور
بوده اما هرگز
علی خامنه ای
فرماندهی نیروی
انتظامی را به
این شورا و به
وزیر کشور واگذار
نکرده بود. حتی
در دوران ریاست
جمهوری هاشمی
رفسنجانی که
بشارتی وزیر
کشورش بود و از
طیف سرگردان میان
اصولگرایان آن
روزگار و نزدیک
به انجمن حجتیه.
در سه دولت بعدی،
یعنی دولت های
خاتمی و احمدی
نژاد و روحانی
نیز نیروی
انتظامی که باید
مطابق قانون
اساسی تابع وزارت
کشور باشد، تابع
فرمانده کل قوا
ماند و دراختیار
وزارت کشور قرار
نگرفت. مهره چینی
ها و پر کردن
جدول ها دراینجا
خلاصه نمی شود و
وزیر کشور،
استانداران را هم
از میان
فرماندهان سپاه
منصوب کرده و می
کند. حکومتی
سپاهی – نظامی
بدون اعلام اسم
واقعی آن. تکلیف
مجلس و سردار
قالیباف رئیس آن
هم که معلوم است.
حالا بازگردیم به
احتیاط های
ابراهیم رئیسی.
کافی است مصاحبه
ها و سخنرانی ها
و اعلام نظرهای
او درباره مسائل
روز را دنبال
کنید تا ببنید او
چگونه با کلی
گوئی از روی
مسائل می پرد و
با حرف های
باصطلاح کیلوئی
امروز را به فردا
و این ماه را به
ماه آینده و شاید
امسال را به سال
آینده می رساند
تا زمان موعود
فرا برسد و رهبر
شود. آخرین نمونه
ها از حرف های
کیلوئی او در
باره مذاکرات
اتمی و تهدید
سازمان انرژی
اتمی برای گزارش
منفی از ایران به
شورای حکام و خطر
صدور قطعنامه این
شورا بود که در
تماس تلفنی گفت:
این تهدیدها خوب
نیست و کار
مذاکرات را خراب
تر می کند. کلامی
از دهانش خارج
نشد که بالاخره
مذاکرات از سر
گرفته می شود یا
خیر. قطعا منتظر
است رهبر اظهار
نظر کند تا او هم
مثل طوطی حرف های
او را تکرار کند
تا مبادا با یک
اظهار نظر مستقل
از چشم رهبر
بیفتد. حالا حرف
های کیلوئی او
درباره مسائل روز
را بخوانید:
- مشکل حلنشدنی
در کشور وجود
ندارد! (عینا حرف
بارها تکرار شده
رهبر)
https://www.baharnews.ir/news/293159
- توزیع منابع در
کشور باید
عادلانه انجام
شود
(خود مردم بی
پناه کشور بدوند
دنبال این منابع)
https://www.irna.ir/news/84466878/
- هدف ما تغییر
شرایط به نفع
مردم است. (شیره
را خورد و گفت
شیرین است)
https://www.irna.ir/news/84466395/
این رئیس جمهور،
قطعا امام جمعه
ای مثل علم الهدا
را هم می خواهد
که پس از 8 سال
قوقولی قوقو در
نماز جمعه های
مشهد علیه هر
اقدام دولت
روحانی، سخنران
تظاهرات ساندیسی
دیماه 88 علیه
جنبش ضد کودتای
انتخاباتی که در
آن مردم معترض را
مشتی بز و گوساله
خطاب کرد، حالا
بگوید:
دولت سیزدهم مثل
ماه شب 14 می
ماند و نورانی
است. هر اقدامی
می کند مو لای
درزش نمی رود.
ماشاء الله به
این داماد رعنا! |