انتخابات
ریاست جمهوری سال
۱۴۰۰
به لحاظ رویهها، متمایز به حساب نمیآید و همانطور که
پیشتر گفتهام ما انتخابات آزاد را به معنای دقیق کلمه
هیچگاه تجربه نکردهایم. اما، انتخابات خرداد
۱۴۰۰
از یک منظر متفاوت بود و آن اینکه هسته سخت قدرت تصمیم گرفت به
قیمت انتخابات تضمینشده از بخش اعظمی از شهروندان عبور کند.
از گذشته یک بحث انتخاباتیِ استراتژیک میان سران نظام در جریان
بوده است که منتهی به یک پرسش شده است و آن اینکه، از میان
انتخابات مطمئن و پیشبینیپذیر و انتخابات باشکوه و
پیشبینیناپذیر کدامیک مناسب حال کشور است. در این زمینه
مواضع دو چهره قابل مطالعه است. آیتالله هاشمی به عنوان یکی
از موثرترین نیروهای سیاسی – دست کم تا پیش از دوم خرداد-
نگاه اول را نمایندگی میکرد و آیتالله خامنهای به نگاه دوم
معتقد بود. آقای هاشمی انتخابات را به مثابه یک پروژه میدید
که نباید در آن الگوی اداره کشور و انباشت قدرت تغییری ایجاد
کند و آقای خامنهای انتخابات را پروسهای میدید که به واسطه
غلبه گفتمانی و سیاسی حاکمیت نتیجهاش از پیش مشخص است. در این
دوره از انتخابات نگاه اول پیروز شد و گمان نمیرود به شرط
حیات تا سالیان متمادی این شیوه ترک شود! یعنی ارتباط نظام
سیاسی و مردم کم و کمتر خواهد شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 26 ژوییه 2021 |