|
حالا که آخرین یادداشت را در دوره مسئولیتم می‌نویسم، یک امید
و آرزوی بزرگ دارم: دولت آینده با مصایب طبیعی و غیر طبیعی،
خارجی و داخلی که ما داشتیم، مواجه نشود. سکوتش به بی‌حرفی
تعبیر نشود؛ در میانه جنگ برای احقاق حقوق ملت به خیانت و
ناتوانی متهم نشود؛ گوش‌ها قبل از رسیدن صدای دولت، پر از
پیشداوری و اتهام نشود. آن چه انجام می‌شود چیز دیگری نشان
داده نشود.
این بخشی از یادداشت علی ربیعی وزیر کار کابینه روحانی که مجلس
او را استیضاح و برکنار کرد و روحانی او را سخنگوی دولت کرد
است. ربیعی در ادامه می نویسد:
انفجار انتظارات عمومی از دولت که البته شایسته ملت ایران است
و همزمان‌شدن پاسخ به این مطالبات بر حق با تحریم‌های
زورگویانه و بی‌رحمانه ایالات متحده امریکا از یک سو و هجوم
همه‌گیری کرونا از سوی دیگر، هجوم بی‌نظیر رسانه‌ای خارج و
داخل کشور به یک دولت و گسترش ناامیدی مردم، در مجموع اعتماد
عمومی به کارایی دولت را به چالش کشید. حل بسیاری از بحران‌ها
و چالش‌ها وقتی با تعصب‌های سیاسی و جناحی در هم آمیخت، این
مسیر پرسنگلاخ را برای کارگزاران دولت ناهموارتر می‌کرد. اکنون
که به گذشته نگاه می‌کنم عبور دولت از آن طوفان حوادث را واجد
درس‌آموزی‌های ارزشمندی یافته‌ام که می‌تواند برای طیف متنوعی
از مخاطبان همچنان آموزنده باشد؛ چرا که تصور می‌کنم سالهای
سخنگویی من، با فراز و نشیب‌های کم‌نظیری مواجه شده بود.
زندگی در عصر ارتباطات و آوار اخبار واقعی و جعلی، مدیریت
رسانه‌ای بویژه برای نهادهای دولتی را که بر اساس اصول
دموکراتیک باید به طور پیوسته در معرض پرسشگری و روشنگری
باشند به امری فراتر از روابط عمومی تبدیل کرده است. در
دهه‌های گذشته اگر دولت‌ها نهادهای رازداری بودند که باید با
کنکاش و تحقیق خبرنگاران و پژوهشگران، نوری بر ابعاد تاریک
سیاستگذاری عمومی تابیده می‌شد، امروز کمتر رازی است که
دولت‌ها به یمن رسانه‌های همه جا حاضر بتوانند برای مدتی
طولانی مخفی نگه دارند.
دولت و جامعه در
سالهای
اخیر ترکیبی از سیل‌های طبیعی و سیاسی را تجربه کردند؛ از
تحریم و کرونا گرفته تا خشکسالی و مشکلات اجتماعی.
هر یک از اتفاقاتی که طی این
۴
سال رخ داد برای زمین زدن یک دولت کفایت می‌کرد. از ظهور ترامپ
تا سقوط قیمت نفت. اما دولت - ملت پیوند خورده با صندوق‌های
رأی، آسیب بسیاری دید.
ما سعی کردیم در این دوران با مردم سخن بگوییم؛ سخن گفتن در
شرایط پارازیت‌های بلند سیاسی داخلی و خارجی کاری آسان نبود؛
در دوره‌ای که بی‌حرفی و سخن نگفتن از تحریم، برجام، کرونا و
... شرط احتیاط سیاسی بود، سعی شد همواره از آنان سخن بگوییم؛
آن هم وقتی از سوی رسانه‌های بزرگ خارجی و حتی رسانه‌های ملی
فراگیر، عملاً و عمداً دچار سانسور و فراموشی می‌شد. در بسیاری
از موارد هم سکوت کردیم تا مبادا منافع و مصالح ملی، سرمایه
اجتماعی و روان عمومی جامعه دچار تزلزل شود. در این مدت تلاش
شد پاسخ‌ها مستند و همراه با نگاه علمی به پدیده‌ها باشد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت اول آگوست 2021 |
