براهیم رئیسی، در همین گام های اول ریاست جمهوری چهار دست و پا
در لجنزاری که خود در مراسم تنفیذ خویش ابعاد و نشانه های آن
را برشمرد مانده است. کشاکش پشت صحنه بر سر ترکیب کابینه و
انتخاب وزرائی که هم رهبر تائید کند و هم مردم چندان آنها را
نشناسند و فکر کنند چهره های جدید و نه چهره های پشت صحنه
برگزیده شده اند، درماندگی در کنترل و جلوگیری از شیوع کرونا،
خرید کم سر و صدای واکسن که نافی فرمان اولیه رهبر برای نخریدن
واکسن از امریکا و انگلستان نباشد، به حاشیه رفتن حسن روحانی و
حالا "تابلو" شدن "رئیسی"، مذاکرت وین که دیگر نمی توان ژست
های مخالفت با آن را به سبک اپوزیسیون روحانی و ظریف ادامه داد
و هر چه سریع تر باید به آن بازگشت تا بلکه بر سر لغو تحریم ها
به تفاهم رسید، بسته بودن دست و پایش برای سفرهای خارجی، سرعت
گرفتن دسته بندی های رقبا، خطر خانه تکانی در وزارتخانه های
کلیدی و یورش اقوام رانت خوار و حامیان وزرای جدید برای فتح
ادارات و پست های معاونت و مدیرکلی وزارتخانه ها، انتقادهای رو
به گسترش از سر در آوردن زاکانی از شهرداری تهران و آن هم به
توصیه رئیسی (به ادعای خود زاکانی) ... و این تازه اول "بسم
الله" در امور داخلی است و سرهای گنده هنوز زیر لحاف است. جبهه
افغانستان با فتوحات طالبان تازه باز شده و سیل مهاجرین به سمت
ایران سرازیر است، عراق درعین حال که پل واسطه بین ایران و
عربستان شده، نرد عشق با پادشاه عربستان را آغاز کرد و... در
پشت همه این مقدمات او باید منتظر بسته شدن شمشیر مافیاهای
قدرتمند سرمایه داری تجاری که هم پول دارد و هم زور از "رو"
باشد. ظاهرا کار اژه ای بعنوان رئیس جدید قوه قضائیه آسان تر
از کاری است که رئیسی با ادعاهای بزرگ سکان آن را بدست گرفته
است. همین که زندانها را خانه تکانی کند و زندانیان سیاسی را
به خانه هایشان بازگرداند و جلوی یکه تازی دادگاه ها و پیوند
آنها با اطلاعات سپاه را بگیرد، جای پای خود را در قوه قضائیه
محکم کرده است. جای پائی که به این آسانی ها زیر پای رئیسی نه
تنها سفت نخواهد شد، بلکه گل و لای زیر پایش به باتلاق تبدیل
شده و او را به همراه وعده هایش خواهد بلعید. فعلا درگیر چینش
کابینه است و روزی نزدیک به 600 قربانی کرونا را باید تا
گورستانهای مملو از کشته های کرونا بدرقه کند و این تازه آمار
سانسور شده است. آمار واقعی به نوشته عباس عبدی 2 و نیم برابر
است. در خوزستان هنوز گلوی مردم از بی آبی خشک است و بگیر و
ببندهای سپاه با اتهام تجزیه طلبی ادامه دارد که بیمارستانها
نه از تیرخوردگان و مجروحان تظاهرات، که از بیماران کرونانی پر
شده و مردم جلوی بیمارستانها جمع می شوند. این بار تظاهرات
تشنگان علیه مرگ بر اثر کرونا فریاد زنان در خیابانها به راه
خواهند افتاد. در قزوین مبتلایان به کرونا را در خیابانهای
اطراف بیمارستانها می خوابانند و تمام شهرهای استان تهران قرمز
شده است. روحانیون حکومتی مرگ را نه برای خود، بلکه برای مردم
آسان می بینند و به فکر یکه تازی در 10 روز اول محرم و امام
حسین کشون اند. هم کاسبی اقتصادی و هم کاسبی سیاسی. از میان
روحانیون یک بانگ علیه این روحانیون و مداحان برخاسته با این
مضمون که "مگر علم غیب دارید که می گوئید کرونا به مجلس امام
حسین نمی آید؟" این صدای آیت الله فاضل لنکرانی است که باید
دید عاقبتش در جمهوری اسلامی چه می شود.
(دو عکس: توئیت عباس عبدی درباره آمار قربانیان کرونا و
بیماران مبتلا به کرونا در اطراف بیمارستان در قزوین)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 10 آگوست 2021 |