اردوغان رئیس جمهور ترکیه شاید سیاستمدار قابل اعتنائی نباشد،
اما بی شک بندباز بسیار ماهری است. او با همین خصلت توانسته
بخش هائی از خاک سوریه و عراق را تصرف کند و در بخش از خاک
لیبی نیز حاکم باشد. به ظاهر و از موضع اخوان المسلمین با
اسرائیل جنگ زرگری می کند و دل اعراب را بدست می آورد و با
یاری رساندن به آذربایجان در جنگ ارمنستان دامنه نفوذ خود در
قفقاز را گسترش داده است. نیمی از قبرس را در اختیار دارد و
داعیه بخشی از یونان را نیز دارد. شم اقتصادی پر قدرتی دارد که
این شم عمدتا شامل حال حساب های بانکی خودش می شود. هم عضو
ناتوست و هم با روسیه همه نوع مراوده دارد و خیال دریافت
سامانه اس 400 را هم دارد. در هرکجا که ترک زبان ها اقلیت و یا
اکثریتی دارند او سایه خود را پهن می کند. شاید در منطقه
آذربایجان ایران هنوز این سایه را پهن نکرده باشد اما در جنگ
آذربایجان و ارمنستان و تظاهراتی که به حمایت از ارتش
آذربایجان در شهرهای آذربایجان ایران برپا شد، آشکار شد که در
میان ترک زبان های ایران نیز صاحب نفوذ است.
او حالا و بسیار چابک تر از جمهوری اسلامی روی کابل چنگ
انداخته و در گام نخست کنترل و امنیت فرودگاه کابل را در غیاب
امریکا می خواهد بدست بگیرد. افغانستان 15 میلیون ترک زبان
سنی و شیعه دارد و او روی این جمعیت حساب باز کرده است. ژنرال
دوستم ازبک مدتها تحت حمایت او در ترکیه بود و حالا این ژنرال
ازبک در افغانستان است. ارودغان هم درعراق و هم در سوریه و
لیبی با داعش در ارتباط بود.
او برای کنترل فرودگاه کابل با امریکا به تفاهم رسیده و دولت
مرکزی افغانستان هم بی تمایل به این نقش نیست زیرا به آینده و
گریز احتمالی خود از کابل می اندیشد. طالبان نیز با این نقش
فعلا موافق است و بعید است که در آینده نه تنها با این نقش، با
نقش های بزرگتر ترکیه در افغانستان مخالفت کند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 11 ژوییه 2021 |