|
حسن روحانی در این روزها، کمتر سخن می گوید و اگر از سر اجبار
در جلسات کابینه درباره مسائل روز ایران مانند برق و آب و
واکسن چیزی می گوید بسیار کلی و سر بسته و اغلب وعده هائی است
برای تسکین مردم. هیچکس نمی تواند حدس بزند که آینده او در
نظام چه خواهد بود و در کجا قرار خواهد گرفت. او پس از هاشمی
رفسنجانی و علی خامنه ای، از مطلع ترین دولتمردان باقی مانده
از نسل انقلاب 57 است که بر خلاف آن دو دانش سیاسی و تحصیلات
سطح بالای دانشگاهی نیز دارد. دیپلماتی است که تجربه 40 و چند
ساله را در کنار مسئولیت های امنیتی گذشته اش دارد. دقیق و
شمرده سخن می گوید و از این نظر او را تنها می توان با آیت
الله طالقانی، آیت الله بهشتی و حجت الاسلام باهنر که در
انفجار نخست وزیری و دفتر حزب جمهوری اسلامی کشته شدند مقایسه
کرد. اگر خامنه ای نیز میتوانست با دیدن جمعیت مقابلش هیجان
زده نشده و تند گوئی نکند و در هر مورد و زمینه ای اظهار نظری
نکند که بعدها فیلم آن سوژه روز شود، او نیز سخنران خوبی می
بود.
او با مهارت بسیار توانست مذاکرات برجام را که ظریف و تیم
مذاکراتی اش پیش می بردند هدایت کند و به نتیجه برساند و اگر
کارشکنی ها و مخالف خوانی های رهبر جمهوری اسلامی نبود، ای بسا
انتخابات امریکا به روی کار آمدن ترامپ نمی کشید و با لغو
برجام دستآورد سختی که روحانی بدست آورده بود چنان بر باد نمی
رفت که اوضاع اقتصادی ایران و مناسبات با کشورهای منطقه در
وضعیت بحرانی کنونی باشد. توده مردم، بصورت بسیار طبیعی، اهل
یادآوری ها و تحلیل دقیق و منصفانه رویدادها نیستند و
روشنفکران ایران از هر گروه و دسته ای نیز وقتی اطلاعاتی از
درگیری ها و گریبانگیری های پشت صحنه حکومتی ندارند بناچار
"حال" را دیده و قضاوت می کنند نه "بطن" را دیده و تفسیر کنند.
واقعیت اینست که روحانی حتی در حد احمدی نژاد و محمد خاتمی هم
اختیار پیدا نکرد تا دولتش را تشکیل بدهد و وزرای مورد نظر خود
را بر سر وزارت خانه ها بگذارد. رهبر جمهوری اسلامی نه تنها
وزیر به دولت او تحمیل کرد، بلکه معاونان وزارت خانه ها را هم
بیت او تعیین کرد. نه تنها این، بلکه در کابینه دوم با خواست
رهبر جهانگیری به حاشیه رانده شد و واعظی عملا معاون اول دولت
شد. در جریان کرونا، رهبر به او اجازه نداد برای جلوگیری از
شیوع کرونا راهپیمائی 22 بهمن را لغو کند و انتخابات مجلس را
به تعویق بیاندازد، همچنان که اجازه نداد دولت فورا برای خرید
واکسن اقدام کند. مبنای ناتوانی در خرید واکسن سخنان رهبر برای
نخریدن واکسن از انگلیس و امریکا بود و این تازه موضع گیری
علنی او در یک سخنرانی بود و قطعا در پشت صحنه برخوردهای بسیار
تندی در این زمینه صورت گرفته بود. پس از امضای برجام سفر هیات
های اقتصادی و سیاسی از اروپا و ژاپن و کره جنوبی به ایران
آغاز شد که هدف از آن سرمایه گذاری ها بود. سخنرانی رهبر در
مخالفت با این سفرها در جریان سفر سنتی وی به مشهد روی شبکه
یوتیوب یک سند است دراین باره. اجازه حل مناقشه با عربستان را
رهبر نه به روحانی داد و نه به هاشمی رفسنجانی تا زمانی که در
استخر کشته نشده بود. اینها تنها گوشه هائی از 8 سال زمین گیر
کردن روحانی از سوی بیت رهبری و مخالفان راستگرا و مرتجع اوست
که بی وقفه از تریبون های نماز جمعه ها در سراسر ایران و از
تریبون صدا و سیما علیه او سخن گفتند و برنامه پخش کردند. عده
ای بر این تصورند که روحانی ضعیف عمل کرد. آنها شاید معتقد
باشند که روحانی باید در مقابل رهبری می ایستاد. این گروه
فراموش کرده اند تظاهرات سازمان یافته در مشهد را در دیماه 96
که همین ابراهیم رئیسی به همراه جلیلی و علم الهدا و با سرمایه
میلیاردی صاحبان موسسات اعتباری با هدف سقوط دولت و برکناری
روحانی پشت آن بودند و اگر کار به شورش در یکصد تا یکصد و بیست
شهر ایران علیه کل نظام نکشیده بود دست بردار نبودند. آنها
فراموش می کنند که گرانی بنزین که به شورش آبان 98 ختم شد
دستور و حکم حکومتی شخص علی خامنه ای بود که فیلم آن در یوتیوب
موجود است. در این 8 سال سونامی حوادث سیاسی و اقتصادی را
روحانی پشت سر گذاشت و همین که ایران از هم نپاشید و اجساد
گرسنگان در خیابانها پیدا نشد یک هنر بود. کدام کشور جهان را
سراغ دارید که رادیو و تلویزیون حکومتی آن نه تنها در اختیار
دولت نباشد، بلکه علیه دولت باشد؟ نگاه کنید به امریکا و شکایت
ترامپ از فیسبوک و توئیتر در همین روزها باتهام بستن این شبکه
ها به روی رئیس جمهوری که مردم را تشویق به حمله به کنگره کشور
کرد. روحانی حتی اختیار نداشت علیه تلویزیونی که بی وقفه علیه
او تبلیغ کرد به قوه قضائیه ای که همدست تلویزیون بود و هست
شکایت کند!
تاریخ همیشه نوشته می شود اما صد حیف که اغلب به عمر آنها که
آن دوره را دیده اند نمی رسد.
دو اظهار نظر روز گذشته روحانی، انگیزه این یادداشت کوتاه و
فشرده شد. نخست این سخن او که در
دوره او
160
هزار و
885
واحد مسکونی به بهره برداری رسید و دوم این که بیشتر برج‌های
تهران (که عمدتا در دوره قالیباف در راس شهرداری تهران ساخته
شد) در گسل ساخته شده است.
او فراموش کرد بگوید که خود او نیز 8 سال به همراه هیات دولتی
نیمه فلج که به او تحمیل شده بود روی گسل سیاسی رئیس جمهور
بود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 13 ژوییه 2021 |
