"محمود دولتآبادی" رمان نویس برجسته ایران، سبک وسیاق خود را
برای اظهار نظرهای سیاسی دارد. البته عده ای اساسا با ورود او
به مسائل سیاسی مخالفند زیرا حرفهایش درجهت براندازی و عبور و
اینها حرف ها نیست. افسوس او از ترور موشکی - پهپادی قاسم
سلیمانی توسط امریکا همین مخالفت ها را بدنبال داشت. مخالفان
کار خودشان را می کنند و دولت آبادی بعنوان یک روشنفکر دگر
اندیش کار خودش را. روز گذشته نیز درباره عدم انسجام اجتماعی و
احتمال به ریاست جمهوری رسیدن یک فرمانده سپاه در آستانه
انتخابات 1400 در یک مصاحبه گفت:
در فقدان ژنرال سلیمانی مویه کردم، ولی موافق نظامی شدن کشور
نیستم. متاسفانه سیاست هم از جمله مسائلی است که در جامعه ما
ساده انگاشته شده است. علتش فقط در اذهان سادهانگار نیست، علت
عمدهاش در فقدان انسجام اجتماعی است تا هر کس و گروهی تشخیص
بدهد جای خودش کجاست و چه خواستههایی دارد و چه می خواهد به
جامعه بدهد
.
در قرن بیستم، ایران در دو جنگ جهانی، در اسارت دست بیگانگان
مهاجم قرار گرفت و مردم نسلکشی شدند و از آنجا که ما
ایرانیها در ضعف تمام بودیم، ادعای به حق خودمان را نتوانستیم
به کرسی بنشانیم و از مهاجمان غرامت یا حتی یک عذرخواهی ساده
دریافت کنیم.
اگر
به یاد بیاورید که در کمتر از دویست سال اخیر، سه پاره از کشور
ما کم شد، در آن صورت ممکن است به درنگ واداشته بشویم که چرا
در فقدان ژنرالهای مملکت و همچنین ژنرال سلیمانی مویه کردهام.
با
این وجود، موافق نظامی شدن مملکت نیستم. معتقدم نظامی شدن
مملکت میتواند منجر به ضعف و تنبلی نیز بشود، چون باور دارم
سرباز واقعی نمیتواند پشت میزنشین باشد. «هر کسی را بهر کاری
ساخته اند.»
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 10 مه 2021 |