|
گلوبال تایمز چین نیز در باره امضای توافقنامه ایران و عربستان
برای برقراری مناسبات دیپلماتیک با یکدیگر تفسیر خود را منتشر
کرد. این توافق به ابتکار چین بدست آمد، اما گلوبال تایمز چین
دیرتر از همه رسانه های ایران و منطقه و همچنین اروپا تفسیر
خود را منتشر کرد. تفسیری که تا حدودی متفاوت با تفسیرهای مورد
اشاره است و حاوی نکاتی قابل توجه. گلوبال تایمز چین می نویسد:
توافق اخیر ایران و عربستان سعودی برای ازسرگیری روابط گواه
دیگری است بر خاتمه تک قطبی بودن جهان. ما همین حالا هم، عملا
در جهانی چند قطبی به سر می‌بریم. آسیای غربی و جهان نه تنها
دیگر در نظامی پسا آمریکایی نیستند، بلکه در نظامی پسا غربی به
سر می‌برند. عرصه سیاسیِ منطقه‌ای و جهانی که به سرعت در حال
تغییر است، به طور فزاینده‌ای با آنچه طی دو قرن اخیر بوده
است، تفاوت دارد. تک تک ملل منطقه با سرعت در حال ایجاد ظرفیت
برای حفاظت از استقلال خود بوده و مطابق منافع ملی‌شان عمل
می‌کنند.
عربستان سعودی پیام روشنی به جهان فرستاده است که با جدیت به
دنبال ایجاد تنوع در شراکت‌های راهبردی خود بوده و در حال
برقراری روابط با جهان بر اساس اهداف ملی و منطقه‌ای خود است.
ایران نیز نشان داد که نمی‌توان آن را به انزوا کشاند و
می‌تواند برای ایجاد تفاهم میان خود و همسایگانش جهت پرداختن
به چالش‌های منطقه‌ای انعطاف و آمادگی نشان دهد.
آمادگی عربستان سعودی و ایران برای رفتن به پایتخت چین و اعلام
آمادگی در آنجا برای ازسرگیری روابط، پیامی نه تنها برای
منطقه، بلکه برای جهان مهم است و نشان داد که هیچ کشور یا
گروهی از کشورهای متحد بر خاورمیانه و جهانی سلطه ندارد. این
امر نشان داد که چین، قدرتی است که می‌تواند کمک زیادی به صلح
و ثبات جهانی کند.
اعلام این توافق از سوی پکن به طور رسمی و آشکارا دکترین کارتر
در دهه هشتاد میلادی را نقض می‌کند که منطقه خلیج فارس را
قلمرو انحصاری نفوذ آمریکا به حساب می‌آورد. این دکترین اساسا
از بین رفته است و فرجام آن در اثر پیامدهای طبیعی تغییرات
سریع نظم منطقه‌ای و جهانی رقم خورده است. همچنین نتیجه اشتیاق
بازیگران منطقه‌ای برای به میدان آوردن قدرت‌های جهانی دارای
اهمیت و نفوذ سیاسی در میان تمامی طرفین به منظور فعالیت
به‌عنوان تضمین‌کنندگان موثر ثبات منطقه‌ای است.
این توافقی برد-برد- است. بردی برای عربستان است، چرا که
چشم‌انداز 2030 را دارد که هدف آن دگرگورنی اقتصادی و تبدیل
عربستان به یکی از ده کشور برتر جهان است. سعودی‌ها ابتکارات
منطقه‌ای زیادی را مانند ابتکار سبز سعودی اعلام کرده‌اند که
اجرای موثر آن بدون ثبات و همکاری منطقه‌ای ممکن نیست. بُردی
برای ایران است، چرا که از مزایای عادی‌سازی روابط با عرب‌ها و
پایان دادن به آنچه غربی‌ها انزوای منطقه‌ای و جهانی
می‌نامیدند؛ بهره‌مند خواهد شد. این توافق موجب بهبود وضعیت
اقتصادی و تجاری ایران در موقعیتی خواهد شد که آمریکا و
اسراییل آشکارا آن را تهدید نظامی می‌کنند. این توافق روی ایده
«ناتوی خاورمیانه» خط بطلان
کشید که توسط آمریکا و اسراییل اعلام شده بود و هدف آن ایجاد
نوعی همبستگی خصومت‌آمیز ضدایرانی میان کشورهای عربی و شاید
حمله مشترک به ایران بود.
این توافق بُردی برای خاورمیانه نیز به حساب می‌آید. به این
دلیل که موجب تسریع روند تنش‌زدایی و سرانجام حل وفصل مسائل
موجود در یمن، سوریه، عراق و لبنان خواهد شد. این توافق در
عوض به منطقه اجازه خواهد داد که فضای درست جهت پیوندهای
اقتصادی جهت پیشرفت ایجاد شود. توافق تهران- ریاض، همچنین موجب
اعتمادسازی میان بازیگران اصلی منطقه می‌شود و آن‌ها را قادر
می‌سازد در زمینه چشم‌اندازها و اهدافشان برای منطقه در سطح
بالاتری به اتحاد برسند و به آن‌ها در افزایش رشد منطقه‌ای
کمک می‌کند. این توافق، به ویژه پس از بیش از 20 سال جنگ و
مناقشه، مسیر به کار گرفتن ظرفیت‌ها و رسیدن به شکوفایی را
برای تمامی ملل منطقه هموار می‌سازد. طبق این توافق ،
تصمیم‌گیرندگان عربستان سعودی و ایران متقاعد شده‌اند که برای
رونق و شکوفایی منطقه‌شان، ابتدا باید مسائل حل نشده در منطقه
را حل و فصل کنند.
این توافق برای چین هم یک برد محسوب می‌شود، چرا که در نهایت
موجب ایجاد ثبات در منطقه ای می‌شود که درصد قابل توجهی از
انرژی‌اش از آن وارد می‌شود. عربستان سعودی بزرگ‌ترین
صادرکننده نفت به چین است؛ پنج کشور از شش کشور عربی حاشیه
خلیج فارس معمولا در بین تامین‌کنندگان اصلی نفت و گاز چین
هستند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۳ مارس ۲۰۲۳ |
