|
انتقال اسناد اتمی ایران از سایت نطنز به جمهوری آذربایجان و
از آنجا به اسرائیل، رویدادی بسیار جدی بود که حکومت برای
پنهان کردن ضعف های امنیتی و اطلاعاتی خود و اعتراف به نفوذ
عوامل جاسوسی اسرائیل و امریکا و انگلیس در کلیدی ترین نهادهای
نظامی و اتمی از افشای جزئیات آن خود داری کرد. همچنان که در
باره ترور کلیدی ترین شخصیت اتمی ایران "محسن فخری زاده" با
سلاح هدایت شونده از دور. البته، هر حکومتی وقتی با چنین
رویدادهائی روبرو می شود، اطلاعات بدست آمده خود را فاش نمی
کند تا طرف یا طرفین مقابل متوجه ردیابی و کشف شبکه ها نشوند.
اما این یک روی این رویدادهاست، روی دیگر آن تصفیه های امنیتی
در نهادهای مورد اشاره و بستن روزنه های نفوذ است، که اگر در
جمهوری اسلامی چنین تصفیه هائی صورت گرفته بود، این نوع حوادث
نمیتوانست تکرار شود که بارها شده است. از جمله ترور قاسم
سلیمانی که حتی لحظه ای تردید نمی توان داشت که این ترور با
اطلاعاتی که از داخل کشور به امریکائی ها و اسرائیل ها رسید
ممکن شد. آنها که این امکان را داشتند تا نطنز را خالی کرده و
اسناد آن را بار کامیون کنند و به جمهوری آذربایجان برسانند،
قطعا آنقدر نفوذ داشتند که از سفر قاسم سلیمانی به سوریه و
بازگشت وی به عراق اطلاع کسب کنند و در لحظه موعود وی را ترور
موشکی کنند. در عین حال که در تمام سالهای گذشته جز ادعاهای
تبلیغاتی مقامات امنیتی در باره کشف و دستگیری شبکه های جاسوسی
و تخریبی موساد و ... از دستگیری و یا برکناری مقامات کلیدی
اطلاعاتی و امنیتی خبری منتشر نشده، مگر برکناری و نه بازداشت
حسین طائب از اطلاعات سپاه بدون ذکر دلیل و یا اعلام
جاسوسی
علیرضا اکبری معاون شمخانی وزیر دفاع وقت و مشاور شورای عالی
امنیت ملی در دوران دبیری شمخانی بر این شورا و سپس اعدام او.
در مورد دوم فیلم هائی بعنوان اعترافات وی مبنی بر اینکه چگونه
به دام سازمان جاسوسی انگلستان افتاده پخش شده اماهرگز اشاره
به شبکه ای که او در ایران داشته و یا کسانی که بر او اشراف
داشته و رابط او بوده اند نشده است. در همین فضای تیره و تار
مه گرفته است که وقتی پمپئو وزیر خارجه ترامپ که سالها رئیس
سازمان اطلاعات مرکزی امریکا موسوم به "سیا" بوده می نویسد که
امریکا به درخواست رئیس موساد اسرائیل در جریان سرقت اسناد
اتمی نطنز، به یاری اسرائیل شتافت و افراد نفوذی موساد را از
ایران خارج کرد؛ هر خواننده این ادعا، فورا از خود می پرسد که
پس از 40 سال شعار علیه امریکا و قطع ارتباط با این کشور،
چگونه امریکا دارای چنان شبکه ای در ایران بوده که توانسته
جاسوس های اسرائیل را در ایران پنهان کرده و سپس از ایران خارج
کند؟ این یعنی، در تمام سالهای گذشته شبکه های اصلی و نفوذی،
حکومت را دنبال نخود سیاه دستگیری خبرنگار و پژوهشگر بعنوان
جاسوس و نفوذی فرستاده اند تا نفوذی های واقعی پشت پرده
بمانند؟ چه تعداد از این افراد و این نخود سیاه ها هنوز در
زندان اند؟
پمپئو در کتابی که منتشر کرده می نویسند: در فوریه
۲۰۱۸
میلادی پس از "سرقت قرن" (سرقت اسناد اتمی نطنز) سازمان
سیا به عوامل موساد در ایران کمک کرد تا از ایران خارج شوند.
او می نویسد که "یوزی کوهن" رئیس وقت موساد به من تلفن کرد. من
در آن لحظه در حال خروج از هواپیما در یکی از پایتخت‌های
اروپایی بودم. بازگشتم به داخل هواپیما که تجهیزات ارتباطی
مناسب برای مکالمه محرمانه با رئیس موساد وجود داشت. کوهن گفت:
" تیم ما به تازگی ماموریت بسیار مهمی را در ایران انجام داده
است و من اکنون در خارج کردن اعضای تیم با قدری مشکل مواجه شده
ام. می‌توانم روی کمک تو حساب کنم"؟
من درخواستش را پذیرفتم. با تیم او ارتباط برقرار کردیم و ظرف
۲۴
ساعت آنان را به خانه‌های امن منتقل کردیم و دو روز بعد آنها
را از ایران خارج کردیم تا به کشورهایشان بازگردند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۸ ژانویه ۲۰۲۳ |
