عنوان اول پیک نت ۱۲ دیماه

مردم منتظر اصلاحات

نه مردم میدانند حکومت می خواهد دست به چه اصلاحاتی بزند و نه خود حکومتیان میدانند قرار است چه اصلاحاتی را در جهت رضایت مردم انجام بدهند. بدین ترتیب است که هم مردم و هم حکومتیان هر دو بلاتکلیف اند. رئیس مجلس روز گذشته گفت «بر این باورم که نوسازی نظام حکمرانی در همه حوزه‌ها مبتنی‌بر مبانی مکتب امام و اندیشه سیاسی رهبر ضرورتی است که با بازگشتن امنیت باید در دستور کار کشور قرار گیرد. اکنون در حال ایجاد اجماع در تصمیم‌گیری‌های لازم در این حوزه هستیم. در این نوسازی همانطور که از روز ابتدا عرض کرده ام اولویت با مسایل اقتصادی است.»

این حرف تازه ای نیست، مهم اینست که نمی گویند چه اصلاحاتی را می خواهند انجام بدهند. رئیس مجلس می گوید اولویت با مسائل اقتصادی است، اما خود او هم میداند که مردم خواهان اصلاحات سیاسی و اجتماعی نیز هستند و این مجموعه سه ضلع مثلث اصلاحات را تشکیل میدهند. نه می گویند اصلاحات اقتصادی مورد نظر چیست و نه درباره دو ضلع دیگر حرفی می زنند. حتی در خبرها بود که مجمع مصلحت نظام نیز درباره اصلاحات به یک جمع بندی رسیده و آن را به بیت رهبری فرستاده اما درباره این جمع بندی هم هیچ اشاره ای نشده که چیست؟ در این میان، امام جمعه ها و برخی مذهبی های کلاهی که اغلب مهرپیشانی هم هستند، همچنان بر بگیر و ببند و سرکوب اصرار دارند. یعنی همان روشی که در گذشته اعمال شد و کار را به انفجار اجتماعی کشاند. درباره حجاب نیز عقب و جلو می شوند و حرف های شُل و سفت می زنند که این بیشتر ناشی از ترس از واکنش اجتماعی در صورت پافشاری بر حجاب است. همه – اعم از حکومتی و غیر حکومتی- درحالت انتظار به سر می برند. حکومت از برداشتن یک گام اساسی برای اصلاحات بیم و تردید دارد و مردم حاضر به قبول گذشته نیستند. تقریبا هرکس که دسترسی به مطبوعات داخل کشور دارد خطر یک انفجار دیگر را در آینده نزدیک گوشزد می کند. از جمله علی ربیعی معاون اسبق وزارت اطلاعات که یک دوره وزیر کار و مدتی نیز سخنگوی دولت روحانی و عضو  هیات سه نفره بررسی قتل های زنجیره ای در دولت خاتمی بود و صاحب اطلاعات بسیار روز گذشته به درستی گفت که «زمان اصلاحات اکنون است و نباید تاخیر شود.» خلاصه نظر او را در همین شماره پیک نت می خوانید. تقریبا همین مضمون را  علی لاریجانی رئیس سابق مجلس نیز روز گذشته بر زبان آورد. اعتراض ها بصورت پراکنده، گاهی در گوشه و کنار تهران جرقه می زند اما در کردستان و بلوچستان گاهی نیست بلکه مستمر است و بیش از جرقه. حادثه خونین سمیرم آخرین نمونه آنست. شواهد روز به روز بیشتر نشان میدهد که دولت رئیسی ناتوان و فلج است، وزیر کشور سرداران سپاه را به استانداری استانهای مرزی گسیل می کند، وزیر خارجه از طریق کشور پادشاهی عمان برای امریکا پیام برجامی می فرستد و امریکا منتظر نتیجه اعتراضات است و امتیازهای بیشتری می خواهد. کشتی باربری چینی به بندر چابهار رسیده و تخلیه شده و استخاره بر سر راه آهن آستارا - رشت که روسیه حاضر به سرمایه گذاری در آنست ادامه دارد. آیا جابجائی در قوه مجریه قرار است انجام  شود؟ معلوم نیست! اکثریت مجلس نه درک عمیقی از جامعه دارد و نه سواد لازم برای کمک به قوه مجریه. قوه قضائیه همچنان در اختیار امنیتی هاست. اقلیتی از مجلسی ها گهگاه دهان باز می کنند اما حرف هایشان بُردی نه در جامعه دارد و نه درحکومت. این قفل بسته را در حکومت و جامعه چه کسی و چگونه می تواند و یا می خواهد باز کند؟ هم مردم و هم حکومتی ها معتقدند کلید در دست رهبر جمهوری اسلامی اما او تازه بعد از این  همه اعتراض و واکنش اجتماعی خانواده مصباح یزدی را به حضور پذیرفته و ضمن ستایش از او، خواهان پیروی از نظرات ارتجاعی او شده است. آیا این یک مانور سیاسی است و یا یک باور جدی؟ آینده  نشان  خواهد داد. این گفته وزیر کشور که گام دوم انقلاب باید با نظرات آیت الله مصباح یزدی برداشته شود، شاید نتیجه آگاهی او از بحث های درون بیت رهبری باشد. این مرور بسیار کوتاه نشان میدهد که حکومت فلج است و مردمی که اعتمادشان به جمهوری اسلامی و به حکومت فرو ریخته، شاید کورسوئی از امید به تحول و تغییرات هنوز در وجودشان باشد.

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت  ۲ ژانویه ۲۰۲۳