|
از ما سئوال می کنند که «شما چرا از سیاست خارجی رژیم در حال
سقوط جمهوری اسلامی حمایت می کنید؟»
این در واقع یک سئوال نیست، بلکه ابتدا یک قضاوت قطعی است و
سپس سئوال. قضاوت اینست که جمهوری اسلامی درحال سقوط است. ما
با این قضاوت موافق نیستیم و آن را آلوده به خوش خیالی هائی
میدانیم که عمدتا توسط تلویزیون های سه قلوی لندن به مردم
ناراضی ومعترض ایران تزریق شده است. بدین ترتیب ما نارضائی و
اعتراض ناآلوده به خشونت را قبول داریم و تائید می کنیم اما آن
را به سرنگونی جمهوری اسلامی پیوند نمی زنیم، زیرا اساسا چنین
پیوندی اشتباه است.
بدین ترتیب می رسیم به بخش دوم سئوال، یعنی دلیل حمایت ما از
سیاست خارجی کنونی جمهوری اسلامی که مخالفان پرشماری در خود
حاکمیت نیز دارد و صرفا به ابتکار راس نظام پیش برده می شود.
ما اعتقاد داریم که امریکا و اسرائیل مصمم به تکه پاره کردن
ایران به همان شکلی هستند که درباره یوگسلاوی عمل کردند و در
لیبی و عراق و سودان پیش بردند و در سوریه نیز می خواستند پیش
ببرند تا برسند به ایران. این تصمیم برخاسته از استراتژی
آنهاست و چنین عزمی با توجه به موقعیت جغرافیائی ایران و
نزدیکی جغرافیائی اش به روسیه بسیار هم جدی است و در طرح
خاورمیانه بزرگ برژینسکی که در حقیقت خاورمیانه تکه پاره شده
است نیز مطرح شده است. از این شناخت به بعد است که پاسخ به
سئوالی که از ما می شود آسان می نماید.
ما اعتقاد داریم هیچ سازشی با امریکا و اسرائیل خللی در عزم
آنها برای تجزیه ایران به چند کشور کوچک بوجود نمی آورد.
بنابراین، باید هم متحدین پر قدرت خارجی داشت و هم متکی به
قدرت دفاعی خود بود. سیاست نگاه به شرق و قرار گرفتن در کنار
روسیه، چین که دربرابر امریکا قرار گرفته اند و کشورهای دیگری
که در کنار آنها قرار دارند از این نظر درست است. بویژه که
امکان سرمایه گذاری چین و تا حدودی روسیه را در ایران فراهم می
کند و چرخ های تولیدی کشور به گردش در خواهد آمد. این چرخش،
یعنی تولید کار و تامین معیشت و بهبود وضع زندگی مردم، حتی اگر
تحریم ها ادامه یابد. حضور ایران در دو پیمان و سازمان شانگهای
و بریکس و بهره گیری از بازار "اورآسیا" سه گام بزرگ در همین
جهت است و اگر نبود کارشکنی مافیاهای اقتصادی در داخل کشور و
برسر کار بود دولتی توانمند با اعتقاد به این راه و مسیر،
نتایج عملی دو قرارداد ۲۰ ساله و ۲۵ ساله با روسیه و چین
تاکنون بر مردم آشکار شده بود. این جهت گیری، دشمنی امریکا با
ایران را دوچندان و عزم آن برای تحمیل یک جنگ داخلی به کشور و
سپس تجزیه آن را چند برابر کرده است. نقشی که رسانه های فارسی
زبان لندن در تشویق به خشونت جنبش اعتراضی اخیر بازی کردند نقش
آتش پهلوئی امریکا و
اسرائیل برای این هدف بوده و هست. کشورهائی نظیر آلمان و
فرانسه نیز در همین مسیر و همراه امریکا گام بر میدارند.
از این مرحله به بعد میرسیم به مسئله بسیار مهم قدرت و توان
داخلی برای خنثی سازی توطئه تحمیل جنگ داخلی به ایران. این
توان دو جبهه دارد: جبهه نخست حمایت مردمی است و دوم قدرت
نظامی. در جبهه حمایت مردمی وخیم ترین وضع را جمهوری اسلامی
دارد و این ناشی از حداقل سه دهه عمل کرد اشتباه سیاسی و
اقتصادی و اجتماعی حکومت است که بارها تاکید کرده ایم این
سیاست ها باید تغییر اساسی کنند. اما در عرصه قدرت نظامی، هرگز
نمی توان منکر موفقیت بالای نظام دراین عرصه شد و این از
امتیازهای مهم در کارنامه آقای خامنه ای است. ایران امروز
دارای توان نظامی انکار ناپذیری است که در پناه آن می توان از
تمامیت ارضی کشور دفاعی کرد. برای نخستین بار، ایران دارای
توان تولید و تامین سلاح شده و این یک دستآورد بزرگ است. در
ادامه همین دستآورد ملی، ما از فعالیت اتمی ایران بصورت قاطع
حمایت می کنیم و آن را نیز ضامن تمامیت ارضی کشور می دانیم.
تصور نمی کنیم از این کوتاه تر و صریح تر می شد به سئوالی که
دربالا به آن اشاره شد پاسخ داد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۷ دسامبر ۲۰۲۲ |
