ایران و جهان   

        www.pyknet.net

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

۲۸ آبان ۱۴۰۱

  pyknet100@gmail.com

 
 
  عنوان اول پیک نت - ۲۸ ابان

دو جريان و دو گرايش
در حكومت و در جنبش اعتراضى

 
 
 

 

هم در حرکت اعتراضی و هم در حکومت دو جریان و دو گرایش در حال شکلگیری و تقابل با یکدیگر هستند.
در حرکت اعتراضی یک جریان لومپن- فاشیست عمدتا سازماندهی شده که در هماهنگی با تلویزیون های سه قلوی لندن است می کوشد حرکت اعتراضی در ایران را به سمت خشونت، حمله به پاسگاه و کلانتری، گرفتن اسلحه، ترور، جنگ مسلحانه، درگیری های قومی و قبیله ای و در نهایت تجزیه و چندپارچه کردن ایران و ایجاد یک جنگ منطقه ای بکشاند. این جریان همچنین می خواهد فضای عادی تکامل فرهنگی، هنری، اجتماعی، اقتصادی، ورزشی کشور را مختل کند. حامیان این جریان حساب های برخی را که به آنها "سلبریتی" گفته می شود در توییتر و اینستاگرام و فیس بوک در خارج کشور خریداری کرده و بخشی از حرکت تشویق خشونت را، مستقیم و غیرمستقیم، از طریق آنها به پیش می برند. برخی نیز بنام خبرنگار سابق و اسبق در استخدام این جریان قرار گرفته اند.
دربرابر این جریان یک حرکت مردمی از روز نخست وجود داشته و همچنان مقاومت می کند که ادامه اهداف جنبش زن، زندگی، آزادی است. این جریان هم نسبت به حکومت اعتراض دارد و هم بر اشکال مسالمت آمیز بیان اعتراضات تکیه و با خشونت طلبان مرزبندی دارد. برخی اعتصاب ها و تظاهرات مسالمت آمیز، برنامه های تشکل های دانشجویی یا گل دادن معترضین به نیروهای ویژه نشانی از مقاومت و گسترش این جریان است. این جریان برعکس خواهان باز بودن فضای فرهنگی و هنری و اجتماعی کشور و شکوفایی بیشتر آن است و مبارزه خود را در ادامه توسعه و تکامل ایران می بیند نه علیه آن یا برای توقف آن. این جریان هنوز فاقد رهبری، سخنگو یا رسانه سراسری است که نقطه ضعف بزرگ آن است ولی متکی بر خرد، تجربه و میهندوستی اکثریت بزرگ ایرانیان است که نمی خواهند کشور خود را تکه تکه، در هرج و مرج و ویران ببینند.
متناسب با این دو جریان در اعتراضات دو جریان هم در حکومت شکل گرفته است. یک جریان متشکل از اراذل و اوباش سازمان یافته و گردانندگان
مشکوک حکومتی انهاست. اینان مدعی هستند که معترضان شماری نسل دهه هشتادی هستند که کافیست آنها را تهدید کرد، سرکوب کرد، ترساند و پاسخ خشونت را با خشونت داد تا اغتشاش ها بقول آنها خاتمه پیدا کند. این جریان با مساوی کردن جریان خشونت طلب لومپن – فاشیست با نسل دهه هشتادی عملا ابعاد آن را از آنچه در واقعیت هستند بزرگتر می کند. در عین حال بدینوسیله مدعی می شود که اساسا نارضایتی گسترده در همه نسل ها و جریان اعتراضی مسالمت آمیز و میهندوست وجود ندارد. آنها هر نوع اصلاحاتی را عقب نشینی و موجب شیر شدن نسل دهه هشتادی و گسترش اعتراض ها معرفی می کند که باید از آن اجتناب کرد.
جریان دوم در حکومت هم کسانی هستند که معتقدند ریشه های اعتراضات بسیار عمیق تر از اینهاست و به این یا آن نسل محدود نمی شود و باید به اصلاحات عمیق و همه جانبه دست زد و مناسبات حکومت با مردم را ترمیم کرد. اینان معتقدند که درست ترین سیاست عبارتست از مدارا از یکسو و انجام اصلاحات از سوی دیگر تا بتدریج جریان خشونت طلب و فاشیست وابسته را منزوی و صف آنها را از اکثریت مردم معترض جدا کرد و این درست برخلاف جریان اول حکومتی است که می خواهد صف خشونت طلبان و مردم را مخدوش کند، عملا مردم را پشت سر خشونت طلبان بیاورد تا بهانه ای برای سرکوب پیدا کند. هم در حکومت، هم در مجلس، هم در میان برخی امامان جمعه و هم در حاشیه حکومت کسانی مانند محمد خاتمی به این جریان تعلق دارند. حتی خود آقای خامنه ای هم تا امروز در مجموع نقش آرامش دهنده به هواداران خود و در مهار اوضاع داشته است.
آینده ایران اکنون بستگی به این دارد که کدام دو جریان در جنبش و در حکومت دست بالا پیدا کنند و با یکدیگر تلاقی کنند. اگر دو جریان خشونت طلب حکومتی و خشونت طلبی هدایت شده از خارج دست بالا پیدا کنند و همدیگر را قطع کنند ایران می رود به سمت جنگ داخلی و ویرانی. برعکس اگر دو جریان مسالمت جویانه و اصلاح خواهانه به همدیگر رسند ایران می رود به سمت اصلاحات عمیق و بنیادین و آینده ای روشن تر.
 


به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet


 پیک نت ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲

 
 

اشتراک گذاری: