امام جمعه هائی که در متراکم شدن خشم مردم از حکومت و نابرابری
ها و تحمیل ارتجاعی ترین قوانین و مقررات اجتماعی – بویژه در
۳۰ سال گذشته- نقش داشته اند و هنوز هم دست بردار نیستند، روز
گذشته در نماز جمعه های خود، همان ساز کهنه و قدیمی را به صدا
در آوردند و در پایان نماز جمعه ها نیز عده ای از افراد وابسته
به خود را بعنوان مردم راهی خیابانها کردند تا علیه مردم و
تظاهرات آنها شعار بدهند. در شهرهای مختلف نیز موج دستگیری ها
آغاز شده و حالا اختلاف نظر بر سر تعداد قربانیان و تخریب های
روزهای اخیر است. باز هم تکرار زندان و اعتراف های تلویزیونی؟
باز هم پرشمار تر کردن زندانیان سیاسی و مدنی؟ باز هم دروغ و
"انشاء الله گربه است"؟
این مرحله نیز می گذرد، اما آیا حکومت از حوادث و تظاهرات
روزهای گذشته درس خواهد گرفت؟ تن به نوآوری اجتماعی خواهد داد؟
امام جمعه های مورد نفرت اکثریت مردم را به خانه هایشان خواهد
فرستاد؟ از فشارهای اجتماعی و انحصار طلبی ها دست خواهد کشید؟
و طرحی نو در خواهد انداخت که مردم از آن حمایت کنند؟ ما نیز
می توانستیم فیلم ها و خبرهای تکراری روزهای اخیر را منتشر
کنیم و دنباله رو بقیه شویم، اما چه کسی است که این فیلم ها را
ندیده و خبرها را نشنیده باشد؟ بنابراین، بحث بر سر نتیجه ایست
که از این تظاهرات خشم آگین حکومت و مردم خواهند گرفت؟ روی سخن
با آنهائی نیست که جمهوری اسلامی را با رژیم شاه یکسان می
بینند و در هر تظاهراتی تصور می کنند انقلاب ۵۷ تکرار می شود.
بی آنکه رویدادهای مهم جاری در جهان و شرایط متفاوت جهان امروز
با جهان ۴۰ سال پیش و شرایط امروز ایران با شرایط ۴۰ سال پیش
ایران را در نظر داشته باشند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲ |