|
پای جمهوری اسلامی در سه جنگ گیر است: سوریه، یمن و اوکراین.
این هر سه جنگ درتقابل است با امریکا و حتی ناتو و اسرائیل.
همزمان با این حضور جنگی و نمایش قدرت سلاح های تولید شده در
داخل کشور، فعالیت اتمی ایران نیز بسرعت پیش می رود. استراتژی
رهبری جمهوری اسلامی چنین است : "نباید در انتظار ضربه و سپس
دفاع ماند، بلکه باید پیشدستی کرد و ابتکار عمل را در اختیار
داشت". این استراتژی بر اساس این محاسبه تنظیم شده که اسرائیل
و امریکا از هیچ فرصت و موقعیتی برای متلاشی کردن ایران و غرق
کردن آن در یک جنگ داخلی غفلت نخواهند کرد و به همین دلیل نه
تنها باید قدرت نظامی- موشکی – پهپادی ایران را حفظ کرد و
گسترش داد، بلکه نباید زیر بار فشار برای تسلیم و توقف فعالیت
اتمی رفت. حتی به قیمت تحمل سخت ترین تحریم های اقتصادی.
درادامه این استراتژی پیوند با روسیه و چین و پیوستن به پیمان
های شانگهای و بریکس و یافتن متحدان جهانی در دستور قرار گرفت.
همچنان که رساندن خود به حیاط خلوت های امریکا در امریکای
لاتین و نزدیک ترین سنگرها به اسرائیل. در لبنان و عراق و یمن
در منطقه و کشورهای دارای رژیم های متمایل به چپ و حفظ استقلال
در برابر امریکا در امریکای لاتین که در صدر آنها اکنون
ونزوئلا قرار دارد. این استراتژی، این پیش بینی را هم در خود
دارد: "جهان تک قطبی خاتمه خواهد یافت و آینده جهان را شرق
تعیین خواهد کرد و نه غرب"
این آن بخش زیر بنائی گردش به شرق است که تا کنون بعنوان
سیاست خارجی عیان و آشکار شده و بعید است هیچ نیروی ملی و میهن
دوستی با آن مخالف باشد. البته با حفظ برخی نقطه نظرات و حتی
انتقادها به تاکتیک های این استراتژی.
بزرگترین مانع این استراتژی آن سیاست هایی است که در داخل کشور
دنبال می شود. هم در عرصه اقتصادی، هم سیاسی و هم اجتماعی.
درحقیقت ضعف بزرگ استراتژی سیاست خارجی، در سیاست های داخلی
نهفته است. این سیاست های داخلی موجب تشدید نارضائی مردم شده و
شک نیست که مخالفان استراتژی سیاست خارجی نفت روی این آتش
نارضائی می ریزند. این مخالفان در درون خود حکومت حضور موثر
دارند. از امام جمعه تا فلان فرمانده و از فلان روزنامه تا
فلان کانون اقتصادی. امریکا و اسرائیل و امروز "ناتو" با همه
امکانات خود، برای فلج کردن استراتژی سیاست خارجی، روی همین
نارضائی های داخلی و بازتاب فشارهای اجتماعی و اقتصادی حکومت
به مردم سرمایه گذاری کرده اند. این سرمایه گذاری صرفا در نفوذ
به درون حاکمیت و رسانه ها و فضای مجازی خلاصه نمی شود بلکه
آنها خود را آماده لحظه مناسب برای ضربه نظامی به ایران نیز
کرده اند. استراتژی غرب، متلاشی کردن ایران و تقسیم آن است. هر
کس در این امر تردید داشته و تصور کند با فلان کرُنش در برابر
امریکا و پذیرفتن فلان خواست امریکا و اسرائیل (از جمله تسلیم
اتمی) این استراتژی تغییر می کند، شناخت عمیق از اوضاع جهان،
موقعیت سرمایه داری جهانی، خطرات امریکا در لحظاتی که موقعیت
جهانی اش در تهدید قرار بگیرد ندارد. همچنان که ضرورت داشتن
استراتژی گردش به شرق و حضور در جبهه های جهانی علیه امریکا و
غرب را درک نمی کند. این خلاصه ترین ترسیم سیاسی است که می
توان از اوضاع امروز ایران وجهان مطرح کرد و پای آن ایستاد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۹ اکتبر ۲۰۲۲ |
