سرود بی وقت و بی خاصیتی

که با "هو" روبرو شد!

مسابقه دو تیم فوتبال استقلال و مس کرمان در استادیوم آزادی با حضور چند صد زن که بخشی از آنها گزینش شده بودند برگزار شد. راه یافتن زنان و دختران به داخل استادیوم را شاید بتوان گامی مثبت برای خاتمه بخشیدن به ممنوعیت ها و محرومیت های اجتماعی برای زنان ایران درعرصه های مختلف و از جمله تماشای مسابقات ورزشی دانست، اما حاشیه دیگری هم مسابقه استقلال و مس کرمان داشت. این حاشیه سرود خوانی حکومتی بود که تبدیل به واکنش منفی در میان تماشاگران شد. بقول محمد علی افراشته شاعر طنز پرداز دهه 1330 "مرغی بود که بی وقت، خواند!". درباره این سرود خوانی که بی وقت و با وقتش خلاف آن هدفی است که تهیه کنندگان و سفارش دهندگان آن در آن دست داشته اند، عباس عبدی و محمد رضا جلائی پور دو یادداشت کوتاه نوشته اند. این دو یاداشت که در مطبوعات داخل کشور منتشر شد، با همه احتیاطی که در آن به خدمت گرفته اند، بخشی از واقعیت را منعکس کرده اند:

عباس عبدی:

فیلمی دیدم از فوتبال دیروز که خواندن سرود سلام فرمانده با واکنش منفی تماشاگران همراه شد.

‏برایم جالب بود که چرا از پیش نمی‌دانستند که چنین واکنشی نشان داده خواهد شد؟ نظام رسمی و اداری بیگانه از واقعیت بیرونی است. ظاهراً برای آنها مهم‌تر اینست که بالایی‌ها چه واکنشی دارند و نه مردم.

محمدرضا جلایی‌پور:

بلاهت و بی‌تدبیری ویژه‌ای می‌طلبد که نتوانی پیش‌بینی کنی اگر سلام فرمانده را در رویدادی ورزشی با تماشاچیان متکثر، آن‌هم در اولین حضورِ زنان (بعد از انقلاب ۵۷) برای تماشای بازی باشگاهی، اجرا کنی هو خواهد شد. کردند و هو شد. چنین تصمیم‌گیران مدبری را از کجا پیدا کرده‌اید؟ اگر نمی‌فهمند ورزشگاه با این حاضران متکثر جای سرود ایدئولوژیک نیست و اگر توان پیش‌بینی چنین اتفاقی را نداشتند، هم فاقد درایت‌اند و هم شناخت ناچیزی از جامعه ایران دارند و احتمالا تصمیمات پرآسیب زیادی در مسئولیت‌شان خواهند گرفت. از همان جنس تصمیمات تنگ‌ نظرانهٔ بی‌اعتنا به تکثر جامعهٔ ایران که متاسفانه در عرصهٔ حکمرانی سایبری و فرهنگ و هنر و دانشگاه و اقتصاد و سیاست داخلی می‌بینیم.

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت ۲۷ آگوست ۲۰۲۲