|
بازتاب سفر پوتین به تهران، آن نیست که رسانه های غرب با تحریف
و چاشنی جنگ روانی به آن پرداختند. من بعنوان پس لرزه های این
سفر می توانم اشاره به برخی اقدامات رادیکال در کشورهای منطقه
بکنم. این رادیکالیسم منفی نیست، یا امیدوارم نتایج منفی
نداشته باشد، فعلا تا آنجا که شاهدم درجهت مثبت است. در بحرین
مقاومت هائی علیه تبدیل این کشور به پایگاه اسرائیل آغاز شده
است. حتی در سطح مخالفت برخی وزرای بحرینی در این زمینه. موضع
گیری عربستان برای حل مشکلات سیاسی میان این کشور و ایران را
جدی باید گرفت. این که اعلام شده وزرای خارجه ایران و عربستان
در بغداد دیدار می کنند خبر کوچکی نیست. بی اعتنائی سعودی ها
به بایدن در جریان سفر به عربستان برخاسته از مناسباتی بود که
عربستان با چین و روسیه برقرار کرده است. در ترکیه نیز اردوغان
بار دیگر فرمان سیاست خارجی را از سمت امریکا به سمت منطقه و
تفاهم با روسیه چرخانده است. حتما میدانید که بلافاصله پس از
سفر پوتین به تهران، قراردگاه خاتم الانبیاء کار خط آهن آستارا
- رشت را بدست گرفت. شخصا اطلاع دارم که در حوزه کشتیرانی هم
تحولاتی آغاز شده است، از جمله تقاضا برای مسیر هند- چابهار
زیاد شده است. امارات نیز آماده مبادله سفیر با ایران شده است.
درعراق و سوریه هم باید منتطر تحرکات تازه ای بود. بویژه
درباره سوریه و اوج گیری جنبش اخراج امریکائی ها از سوریه و
عقب نشینی ترکیه از جاه طلبی های گذشته اش. سرمایه گذاری 40
میلیارد دلاری روسیه در حوزه نفت و گاز ایران منطقه را تکان
داده است. بویژه که روسیه در جریان جنگ اوکراین چنان قدرت
نظامی را به نمایش گذاشت که پیش از آن تصور نمی شد. در ارتباط
با پاکستان هم جنبش حمایت از بازگشت عمران خان به کاخ نخست
وزیری اوج دوباره گرفته است. صد ها هزار تن از حامیان عمران
خان در اسلام آباد و فیصل آباد و کراچی و لاهور و پیشاور و
راولپندی و حيدر آباد پاکستان به خیابان ها آمده و علیه دولت
شهباز شریف شعار دادند. مردم برکناری عمران خان را غیر قانونی
و امریکائی دانسته و برگزاری انتخابات زود هنگام را خواستار
شدند. اگر ایران بتواند از شرایط پیش آمده با درایت بهره گیری
کند و سیاست شعاری و ماجراجوئی را کنار بگذارد، باد در پرچم
ایران است و اگر برجامی هم بخواهد به نتیجه برسد با امتیازهای
بزرگ به سود ایران به نتیجه خواهد رسید.
شرایط به گونه ایست که حتی به دولت آلبانی هم دستور داده شد
جلوی گردهمآئی سازمان مجاهدین را بگیرد. این اقدام آلبانی را
بیش از آن که به حساب ترس از تروریسم بدانیم، باید ناشی از جلب
رضایت تهران دانست. هنوز معلوم نیست با دو مجرم اقدامات
تروریستی در اروپا، یعنی حمید نوری که در سوئد به جرم دست
داشتن در اعدام های 67 محکوم به حبس ابد شده و همچنین "اسدی"
دیپلمات جمهوری اسلامی که در بلژیک دوران محکومیت 20 ساله خود
به جرم تدارک انفجار تروریستی در پاریس و در گردهمآئی مجاهدین
را می گذراند چه خواهند کرد. آیا آنها را به بهانه گذراندن
دوران محکومیت به ایران مسترد خواهند کرد یا خیر؟ گرچه شواهد
نشان میدهد که در این زمینه هم اروپا بدنبال حفظ و حتی گسترش
مناسبات سیاسی خود با ایران است. شاید هنوز زود باشد این نتیجه
گیری اما دور از ذهن نیست که ناکامی ناتو در اوکراین می رود تا
شرایط جهانی را تغییر بدهد. زلنسکی که گفته می شود سرنخش دست
انگلستان و اسرائیل است همچنان دست و پاهائی می زند موشک به
سوی اهداف کور در "خرسون" و "دونتسک" و "لوکانسک" شلیک می کند
و تلفات وخساراتی به بار می آورد اما ظاهرا این آخرین دست و
پاهائی است که می زند. تفاهم بی سر و صدای روسیه با اروپائی ها
برای انتقال غلات اوکراین از طریق بندر اودسا و همچنین باز
کردن شیرهای گاز روسیه به روی اروپائی ها تائیدی است بر آخرین
دست و پا زدن های زلنسکی. اروپا ضعف مدیریت در کاخ سفید و
بحران اقتصادی امریکا را پیش چشم دارد و نمی خواهد تن به جنگ
با روسیه بدهد. روزهای سیاسی مواجی را جهان پشت سر می گذارد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۲ |
