رهبر جمهوری
اسلامی بمناسبت
سالگرد در گذشت
آیت الله خمینی
رهبر انقلاب ۵۷،
برای سران و
کارگزاران سابق و
کنونی جمهوری
اسلامی در مقبره
آیت الله خمینی
سخنرانی کرد.
سخنرانی او نه
تنها آشفته و بی
نظم بود، بلکه به
دور از واقعیات
جاری در سراسر
کشور و آلوده به
خوش بینی های بی
پایه و اساس.
چنان که حتی در
چهره خود او نیز
نا باوری به آنچه
می گفت منعکس
بود، چه رسد به
آنها که ماسک به
صورت مات و مبهوت
به این سخنان گوش
می کردند. موقعیت
اسلام حکومتی در
ایران را عالی،
سرود "سلام
فرمانده" که
ستایش از خود
اوست دلچسب و
مخالفان و
باصطلاح دشمنان
را هم در سوراخ
موش و دولت رئیسی
را مردمی و
انقلابی. شاه بیت
این سخنرانی
بیگانه با اوضاع
داخل کشور، آنجا
بود که وی گفت:
"دشمن روی
تظاهرات مردمی
حساب باز کرده
است!"
حکومتی که سالها
روی حمایت های
مردمی حساب می
کرد، حالا از
تظاهرات مردمی
بیم و وحشت دارد
و حق هم دارد!
جای شک و تردید
نیست که همه آنها
که چهره در پشت
ماسک "کرونا"
داشتند، این
سخنان ستایش از
خویش و ستایش از
رهبری خود را
قبول نداشتند و
اگر این ماسک را
کنار می زدند،
این ناباوری در
چهره آنها منعکس
بود. او حتی یک
جمله درباره
مسائل مهمی که در
جامعه و در حکومت
جریان دارد بر
زبان نیآورد و
این خود از دلائل
بی اعتمادی عمومی
به حکومتی است که
به راه خود می
رود و مردمی که
راه خود را ادامه
میدهند. از جمله
ضعف های مهم
حکومت برای جلب
حمایت داخلی از
سیاست خارجی و
اهداف نظامی و
اتمی برای حفظ
استقلال کشور
همین بی اعتمادی
دو طرفه حکومت و
مردم نسبت به
یکدیگر است و این
نیست مگر ضعف و
ناتوانی در
دگرگونی مناسبات
اقتصادی و تغییر
مسیر سیاست های
اقتصادی حکومت.
یعنی سایه سنگین
تضادی که بارها
نوشته ایم میان
دو سیاست داخلی و
خارجی وجود دارد
و سرانجام نیز
غلبه یکی بر
دیگری قطعی است.
اما به چه قیمتی؟
در چه شرایطی؟ و
با کدام
پیامدهائی؟
واقعیت اینست که
شتاب عمل شبکه
های نفوذی غرب و
بویژه اسرائیل در
عرصه های امنیتی
بسیار بیش از
تحرک نظام حاکم
برای قبول و
سازمان دادن
تحولات اساسی
برای تغییر مسیر
اقتصادی کشور و
گرفتن جلوی بازهم
طبقاتی تر و
مافیائی تر شدن
جامعه بر محور
"خودی و غیر
خودی" "مکتبی
غیر مکتبی" است.
نمی توان با مشتی
غارتگر که
کوچکترین پیوندی
با استقلال کشور
ندارند، رفت به
سوی مناسبات
مستقل اقتصادی و
سیاسی با شرق و
حفظ توازن با
غرب. هم اکنون هم
شاهدیم که
قراردادهای
اقتصادی با چین و
پیوندهای نظامی
با روسیه آنگونه
که ضرورت دارد
پیش نرفته و نمی
رود. امریکا و
اسرائیل و غربی
ها این را خوب
میدانند و به
همین دلیل منتظر
به زانو در آمدن
ایران و گرفتن
امتیازهائی هستند
که بقول رئیس وقت
سازمان انرژی
اتمی جمهور ایران
"علی اکبر صالحی"
آخرین سوراخ
کمربند در اطراف
روسیه بسته شود!
تمام فشاری که به
ایران می آید
برای رسیدن به
همین هدف است و
دراین میان حکومت
از تحولی در داخل
کشور که بتواند
سیاست داخلی را
با سیاست خارجی
همسو کند عاجز
مانده است.
در ادامه
پیشنهادهای آیت
الله محقق داماد
که در پیک نت ۱۱
خرداد خواندید که
در حقیقت تکرار و
تائید نامه دو
سال پیش آیت الله
خوئینی ها به شخص
رهبر جمهوری
اسلامی برای
تجدید نظر در
سیاست های ۳ دهه
گذشته (در داخل
کشور) بود، فاضل
میبدی از رهبران
مجمع مدرسین حوزه
علمیه قم نیز در
تازه ترین توئیت
خود خطاب به رهبر
جمهوری اسلامی
نوشت: "....
اوضاع خوب نیست.
در هر فروشگاهی
رفتم نارضایتی
شدید است.
گرانیها بی سابقه
است، تا دیر نشده
کاری کنید. خدا
نکرده خطر در پیش
است." |