حجت الاسلام دعائی که در ابتدای تاسیس جمهوری اسلامی سرپرست
سفارت ایران درعراق بود. پس از دادن چند گزارش حضوری به آیت
الله خمینی و تاکید بر خطر قطعی حمله صدام حسین به ایران، که
آقای خمینی آن را باور نکرد، دیگر به محل ماموریتش نرفت و در
ایران ماند. از آنجا که رابطه ای بسیار نزدیک با آقای خمینی
داشت، نماینده مجلس شد و سپس
سرپرست
روزنامه مصادره شده اطلاعات. او در دو دهه اخیر رابطه ای
انسانی و ایرانی با روشنفکران و سیاسیون غیر حکومتی برقرار
کرد. درعین حال که مرزهای حضور خود در کنار حاکمیت را چنان حفظ
کرد که گربه شاخش نزند. بر پیکر بسیاری از هنرمندان و سیاسیون
ایران نماز میت خواند، فاصله روزنامه اطلاعات را با روزنامه
کیهان حفظ کرد و اجازه نداد اطلاعات هم تبدیل به کیهان شده و
این روزنامه نیز مانند کیهان در میان مردم بر زمین گرم بخورد.
در میان همه اظهار نظرهائی که پس از در گذشت دعائی درباره او
شده، این چند جمله کوتاه عباس عبدی که خود عضو ارشد سردبیری
روزنامه "سلام" بود، در کلاب هاوس "خبر آنلاین" به حقیقت بسیار
نزدیک است:
" مهمترین مزیت مدیریت دعایی در اطلاعات، ممانعت از تبدیل این
روزنامه به «کیهان» بود."
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۲ ژوئن ۲۰۲۲ |