گلوی مردم ایران

 در چنگال بانکهای خصوصی

این فیلم، دیدنی است و دانستنی، گرچه سمت گیری آن برجسته کردن نقش انتقادی رهبر جمهوری اسلامی و مقصر دانستن کسانی در حاکمیت است که از آنها نام برده نمی شود. از بانک های خصوصی گفته می شود اما نام سهامداران آن برده نمی شود. درست مثل لیستی که از بدهکاران اصلی و بزرگ بانکها که اعلام نمی شود و صرفا بدهکاران خرده پا را پیش می کشند. نمی گویند که فاجعه رویش بانکها بصورت قارچ سمی در دولت احمدی نژاد آغاز شد و نمی گویند که این بانکها چه رابطه ای با اتاق بازرگانی و اتاق های تجاری ایران در کشورهای دیگر دارند. نمی گویند که همین بانکها چگونه شیره بانک مرکزی را کشیده اند و بخش مهمی از بحران "ارز" درایران زیر سر همین بانک هاست. نقش این بانکها فقط برج سازی نیست، بلکه مافیا سازی و گرفتن گلوی مردم و کل نظام و کشور است. تا تکلیف این بانکها روشن نشده و بساط آنها جمع نشود و بازرگانی خارجی کشور عمدتا زیر کنترل دولت قرار نگیرد، نه گرانی حل می شود و نه بحران اقتصادی کشور. این یک فریب سیاسی است که می گویند اگر تحریم ها برداشته شود و پولهای ایران آزاد شود بحران حل می شود و مردم از زیر بار گرانی بیرون می آیند. تا این بساط پهن است، هر پولی هم که آزاد شود می رود به حساب های بانکی صاحبان همین بانکها نه در ایران، بلکه درخارج از ایران. مجلس وقتی مجلس ملی است که گریبان اتاق بازرگانی و بانکها را بگیرد، نه گریبان این وزیر و آن وزیر را. وزرا می آیند و می روند، دولت ها نیز به همچنین، اما هیچ گرهی باز نمی شود. فشار سنگینی که برای امضای شتابزده برجام تحت بهانه رفع تحریم ها از داخل و خارج وارد می شود، برای تغییر سیاست خارجی ایران از سمت گیری به شرق، درجهت سمت گیری به سمت امریکا و غرب است و پشت این فشار، صاحبان همین بانکها و گردانندگان اتاق بازرگانی و مافیاهای وابسته به آنها خفته اند!

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت  ۹ مه ۲۰۲۲