از فقر و بیکاری تا موی سر و ناخن دست

تحجر مذهبی و نفوذی حکومتی

خشم جامعه را متراکم کرده است

این تابلو نمونه ایست از فشارهای اجتماعی که شک نداشته باشید در پشت آن، شبکه هائی از مافیاهای اقتصادی و کسانی قرار دارند که از خارج خط می گیرند. فلان محقق و یا پژوهشگر و نویسنده و طرفدار حقوق بشر مامور و وابسته به غرب نیستند زیرا، حتی اگر آرزوی تحریک مردم را هم داشته باشند ابزار و امکان این کار را ندارند، برعکس آنها که تلویزیون و تریبون های نماز جمعه و دهها نهاد و شبکه دیگری را برای این کار در اختیار دارند. مشهد و اصفهان دو کانون بحران سازی هائی از این دست هستند که عکس آن را می بینید. تابلو یک آریشگاه در مشهد، پس از ابلاغ دستورات جدید که موی کجا را باید کوتاه کرد و یا نکرد و ناخن را باید چه کرد و یا نکرد. واقعا چند درصد مردم ایران مشکلشان اینهاست؟ شاید یک صدم، اما سوژه را با همین دستورات می سازند و بر نفرت، حتی آنها که سالی یکبار هم به آرایشگاه نمی رود می افزایند. همچنان که اقشار دیگری را بدلیل اجازه ندادن به استادیوم های ورزشی رفتن زنان، محدودیت های ورزشی برای زنان، گرفتن جلوی کنسرت ها، ممنوعیت صدای زنان در صدا و سیما و.... جامعه از قشرها و طبقات مختلف تشکیل می شود و اگر دقت کنید، همین تصمیمات و فشارهای اجتماعی لایه به لایه جامعه را تحریک می کند و به صف آن طبقات اکثریتی وصل می کند که غم نان و حقوق کم بازنشستگی دارند و یا عزیرانشان در زندان اند و ....

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت  ۱۴ مه ۲۰۲۲