|
دو
رویداد، در دوران اخیر، بویژه در هفته های اخیر، وابستگی مطلق
تلویزیون های فارسی زبان و پر مخاطب خارج از کشور به سیاست های
تبلیغاتی کشورهای رهبر ناتو را بیش از پیش آشکار کرد. یکی از
این دو رویداد مذاکرات اتمی در وین است و دیگری جنگ اوکراین.
آنها با بودجه هائی که در اختیار دارند مفسرانی را در جهت
تائید تبلیغات و سیاست خود، در امریکا و انگلیس و برخی کشورهای
اروپائی و حتی ترکیه به خط کرده اند و بعنوان کارشناسان
پژوهشکده های دانشگاه های این کشورها به صحنه می آورند. البته
خبرنگارانی هم در این کشورها در آستین دارند. نوسان هائی که در
تشویق امضای قرار دادن وین و در نوبتی دیگر، در مخالفت زیرکانه
با امضای قرار داد وین، برای کسانی که اخبار و تفسیرهای آنها
را دنبال می کنند مضحک شده است. با هر نسیمی که از کاخ سفید و
اورشلیم می وزد آنها در همان جهت شال و کلاه می کنند. درباره
جنگ و حوادث اوکراین نیز همینگونه و حتی سینه چاک تر از رسانه
های کشورهای غرب و رهبری ناتو عمل می کنند. بقول معروف "کاسه
داغ تر از آش" هم شده اند. دروغ، سانسور، تحریک و وارونه گزارش
کردن و تفسیر کردن رویدادهای واقعی اوکراین سیاست و روش آشکار
آنهاست. متاسفانه بدلیل بسته شدن رسانه های روسیه و محروم کردن
مردم از اخبار و فیلم هائی که در روسیه پخش می شود، این چند
تلویزیون تک سوار میدان شده اند. یگانه توصیه ای که به ایرانی
ها می توان کرد آنست که به گزارش ها و اخباری که این تلویزیون
ها پخش می کنند، حداقل، با شک و تردید گوش بدهید و یا نگاه
کنید و پیش از همه از خود سئوال کنید که اگر همه حقیقت همین
است که این چند رسانه می گویند، چرا تمام رسانه های شرق را
کشورهای غربی بسته اند؟ دراین میان، بی اعتمادی مردم به سیمای
جمهوری اسلامی و دیگر رسانه های داخلی از یکسو و نارضائی وسیع
مردم از حکومت نیز از سوی دیگر به کمک این چند تلویزیون آمده
است. بخش مهمی از روسیه ستیز در جامعه، حاصل همین وضعی است که
دربالا به آن اشاره کردیم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۶ آوریل ۲۰۲۲ |
